Vrijwilliger met rood-wit-groen Vaalser hart
René Deckers verknocht aan voetbal
Vaals, Vijlen en Lemiers. Zie hier drie plekken waar een mens verknocht aan kan zijn. Los van het feit dat deze kernen alle schitterend gelegen zijn in ons mooie heuvelland, kenmerken zij zich ook door een aantal voetbalverenigingen uit het verleden en het heden. VTV, Wit Groen en Lemirsia gaven vorm aan voetbalbolwerken in Vaals en Lemiers. Vijlen had ook een roemruchte club. We spraken met een man die voor alle verenigingen als speler actief is geweest en nu vrijwilliger is bij de uit de eerste drie clubs voortgekomen fusievereniging Rood Groen LVC’01. Zijn naam is René Deckers (61).
De voetballer René Deckers
Op dit moment is René Deckers elftalleider bij de hoofdmacht van Rood Groen LVC’01. Als het nodig is fungeert hij als grensrechter. Maar alvorens wat verder in te gaan op zijn werk als vrijwilliger vragen we eerst maar eens naar de voetballer René Deckers. Hij steekt van wal: ,,Ik was 5 toen ik begon bij VTV. Na de fusie met Wit Groen kwam ik terecht bij Wit Groen VC. Toen ik 20 werd heb ik een uitstapje gemaakt naar Vijlen. Daar bleef ik 10 jaar. Vervolgens kwam ik terecht bij Lemirsia, ongeveer halverwege Vijlen en Vaals, en uiteindelijk bij Rood Groen LVC’01, een mooie club met een grote uitdaging. Ik ben actief voetballer gebleven totdat ik 36 was. In de jeugd begon ik als linksbuiten, op de A-jeugd ben ik geswitcht naar linksback. Bij de senioren heb ik gespeeld op vele posities: ik was voorstopper, laatste man, in het middenveld speelde ik centraal en op links. In het zaalvoetbal (Tristar Heerlen, Brunssum (hoofdklasse) en VTV Vaals) heb ik steeds aan de linkerkant gebald.”
Hoogtepunten. We gaan meteen verder met de hoogtepunten uit het voetballeven van René. Hij graaft in zijn herinnering en zegt: ,,Ja, wat is het mooiste moment dat ik heb mogen meemaken? Daarbij denk ik altijd terug aan mijn eerste goal, die ik maakte als 10-jarige jongen bij Wit Groen VC. Maar ook schiet me het kampioenschap met het tweede elftal van Wit Groen VC te binnen, net als het winnen van de beslissingswedstrijd met Vijlen tegen RKVCL. Maar de absolute ‘knaller’ is toch de wedstrijd met Vijlen in Nyswiller, waarbij ik alle 5 de doelpunten maakte. Dan zijn er natuurlijk ook nog de promoties met Rood Groen LVC.” Het belang dat René Deckers aan de familiaire band hecht, komt dan naar voren als hij zegt: ,,En zeer zeker het trotse gevoel dat ik kreeg toen we met 5 personen uit één ’patchwork-gezin’ bij een wedstrijd van ons eerste op het veld stonden: ikzelf als grensrechter, mijn zoon Fabio, de vriend van mijn dochter Gina, en mijn twee stiefzonen.”
Een sportieve familie dus, die van en rondom Deckers, mogen we wel zeggen.
De jaren als Vrijwilliger werd René voor het eerst in 1974, hij was toen even jeugdleider. Dat deed hij twee jaar. Daarna voetbalde hij dus nog een lange tijd. In 1997 pakte hij de draad als vrijwilliger weer op. Meerder functies kwamen op zijn pad. Wij laten hem weer zelf aan het woord: ,,Ik ben jeugdtrainer geweest, jeugdcoördinator, jeugdbestuurslid, afgevaardigde in het regio-clusteroverleg jeugdvoetbal en nu dan ben ik actief als begeleider bij het eerste elftal. En als het echt moet, neem ik de vlag ter hand. Nog steeds geeft het vrijwilligerswerk mij veel voldoening. Je bent toch maar mooi bezig de club draaiende te houden. En het is bovenal leuk om met mensen om te gaan en samen iets te doen en te bereiken. Vroeger vond ik het steeds ontzettend leuk om als afgevaardigde van de jeugdafdeling van onze vereniging bijeenkomsten bij te wonen van de KNVB in de regio. Voor mij was het de uitdaging om hetgeen er werd gepresenteerd door te vertalen en om te zetten binnen mijn vereniging. Nu als begeleider van ons eerste elftal is het ontzettend leuk om de spelers het gevoel te geven dat ze bij mij terecht kunnen indien hun iets op het hart ligt. Daar dan een oplossing voor vinden. Maar ook de praktische en organisatorische zaken die bij de begeleiding van een elftal zich voordoen, vind ik leuk om te doen.”
In het dagelijks leven is René Deckers assemblagemedewerker bij Medtronic, bij het eerste elftal, zo heeft hij net verteld, is hij een verbindende factor en heeft hij een luisterend oor. Tussen de bedrijven door was hij trouwens nog trainer bij het volleybalteam van zijn dochter Gina.
Andere hobby’s. Je vraagt je weleens af of mensen als René Deckers nog tijd hebben voor veel andere dingen. Bij hem blijkt dat geen enkel probleem. Hij somt op: ,,Ik speel trombone in een sjpasskapel, Sjlappe Kroam genaamd, ik vind het leuk om sport te kijken, ik ben trouwe supporter van Roda JC, ga regelmatig naar de volleybalwedstrijden van mijn dochter en de voetbalwedstrijden van mijn zoon kijken. Autosport vind ik leuk, maar als ik eerlijk ben komt dat vooral door Max Verstappen. De24 uur van Le Mans en Francorchamps zijn mooi en, zeer zeker, de Kölsche carnaval, met de daaraan verbonden uitstapjes naar Keulen.”
Spaarzame vrijwilliger. Tegenwoordig hebben mensen steeds minder tijd. Zo lijkt het althans, als we om ons heen kijken. Vrijwilligers worden zeldzamer, maar zijn tegelijkertijd onmisbaar. Elke bestuurder in het Limburgse verenigingsleven, in de sport maar ook op andere gebieden, zal dat beamen. En toch, dat weten we óók allemaal zijn ze onmisbaar. René Deckers, die zichzelf omschrijft als een open mens, als respectvol en als iemand die steeds bereid is om te helpen, daarover: ,,Heel simpel, zonder vrijwilligers bestaat een vereniging heden ten dage niet meer. Er moet zoveel werk verricht worden dat het ondoenlijk zou zijn hiervoor allemaal betaalde krachten in te zetten. Daarnaast creëer je hierdoor ook clubbinding. Essentieel voor het voortbestaan van een vereniging. Trouwens, ik kan het mensen alleen maar aanraden iets te doen. Ik vind het bijvoorbeeld een uitdaging om met jeugd iets te bereiken. Nu ook als begeleider van het eerste elftal, samen iets op poten zetten en proberen er iets moois van te maken. Is toch hartstikke leuk, of niet dan?”
Komend seizoen. We vragen de elftalleider naar zijn verwachtingen voor het komende seizoen, voor wat betreft de hoofdmacht van de vierdeklasser Rood Groen LVC’01, die promotie naar de derde klasse in juni maar op een haar na miste bij het nemen van strafschoppen tegen SC Jekerdal. Jelle Teheux zal er nu nog wel eens slecht van slapen, maar goed, het woord is weer aan René Deckers: ,,Er komt een hele lading A-jeugdspelers over richting de selectie. Dat wordt dus inpassen. Relatief weinig spelers hebben de vereniging verlaten en er komt flink wat bij. De selectie wordt breder. Het is even afwachten hoe de mix van geroutineerde spelers en jeugd met elkaar gaat functioneren. Ik hoop dat we de prestatie van afgelopen seizoen kunnen evenaren.”
Parkstad en Louis van Gaal. Tenslotte, we leven immers in Parkstad, komen we met de vraag voor welke favoriete club het hart van René Deckers slaat. Hij blijkt een trouw iemand, want zijn profclub is Roda JC. Daar kunnen de momentele sportieve problemen niets aan veranderen. Als we vragen naar favoriete spelers, komen Frenkie de Jong, Matthijs de Ligt, Robin van Persie en Arjen Robben voorbij. Dan sluit René -ongevraagd- af met: ,,En ja, je vraagt het wel niet, maar mijn favoriete trainer was en is Louis van Gaal.”
Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno
,
