Voor jeugdspeler Arian Kastrati begon het nieuwe jaar met een jongensdroom.

Voor jeugdspeler Arian Kastrati begon het nieuwe jaar met een jongensdroom. In het eerste duel na de winterstop, op bezoek bij sc Heerenveen (1-3 winst), maakte de 19-jarige spits zijn debuut in het vlaggenschip van Fortuna Sittard. “De ultieme beloning voor jarenlang hard werken,” aldus de geboren Sittardenaar.

Kastrati trapte al tegen een bal op zijn derde levensjaar. “Dan trapte ik bijvoorbeeld de bal over naar de buren. Of in de woonkamer, dan maakte je wel eens iets kapot.” Uiteindelijk sloot hij zich aan bij V.V. Sittard, op steenworp afstand van het Fortuna Sittard Stadion. “Na acht jaar bij V.V. Sittard maakte ik de overstap naar DVO. Daar gingen vrienden van mij voetballen, dus ook ik maakte de overstap. Na een succesvol eerste seizoen werd ik al uitgenodigd door Fortuna Sittard. Ik was toen dertien. Dat was voor mij persoonlijk natuurlijk een prachtige beloning, ik hoefde niet lang na te denken.”

Eenmaal aan de jeugdopleiding toegevoegd ontpopte de zoon van Kosovaarse ouders zich tot een doelpuntenmachine, waardoor hij eind 2020 mocht aansluiten bij het eerste elftal. “Dat was voor mij persoonlijk een mooi moment. Je krijgt vanuit de trainers positieve geluiden te horen en er volgt een uitnodiging om met het eerste mee te trainen. Dat was ongeveer twee maanden geleden. Vanaf dat moment is het snel gegaan.”

In de thuiswedstrijd tegen Willem II zat Kastrati voor het eerst bij een Eredivisie-duel op de bank. Inmiddels heeft de aanvaller vijf optredens achter zijn naam staan, waaronder één in de beker. “Je zit op de bank en wacht op het moment dat de trainer je naam roept. Uiteindelijk gebeurde dat tegen sc Heerenveen. Stiekem droom je vaker over dat moment, het maken van je debuut. Als het dan eenmaal zo ver is, dat is prachtig. Op het moment zelf besef je het nog niet helemaal. Dat komt pas een dag later. Op het moment zelf denk je alleen aan de wedstrijd.”

Een kanttekening bij het debuut heeft de tiener wel: “Ik had graag mijn debuut gemaakt in een vol stadion. Dat is wel echt een gemis, wedstrijden spelen zonder supporters. Uiteindelijk droom je er van om alles samen met de fans te vieren. Gelukkig heb ik wel veel steun gehad aan mijn vader, moeder en broer. Die waren ongelofelijk trots. Zij hebben ook altijd in mij geloofd.”

De steun komt niet alleen vanuit zijn familie, maar ook uit Kosovaarse hoek. Het land van zijn ouders: “Het is prachtig om te zien. Zodra er iets wordt geplaatst komt de support uit alle hoeken. Dat is leuk om mee te maken, de support die ik vanuit hen krijg.” Een van die trouwe supporters is zijn neef, rapper en ondernemer Kosso. “Ik ben met hem opgegroeid. Hij was ook spits, dus we gingen vaak samen voetballen. We leerden van elkaar. Uiteindelijk heeft hij een andere carrière gemaakt, wat ook mooi is om te zien.”

Op dit moment heeft de jongeling een andere mentor in de persoon van Sebastian Polter, de Duitse spits met een schat aan ervaring. “We verschillen tien jaar. Hij heeft een mooie carrière gehad en voor mooie clubs gespeeld. Je kunt daardoor zoveel van hem leren, zowel binnen als buiten het veld. Hij geeft dan bijvoorbeeld aan dat ik geduldig moet zijn, dat de kansen komen. Ik zie hem ook echt als een mentor. Maar ik spreek bijvoorbeeld ook wel eens met de aanvoerder, Ben Rienstra.”

Kastrati heeft voor dit seizoen een duidelijk doel voor ogen: “Ik ben blij met de minuten die ik al heb kunnen maken, daarvoor ben ik de trainers enorm dankbaar. Uiteindelijk wil ik als aanvaller belangrijk zijn voor het team met doelpunten of assists. Ik hoop vanzelfsprekend dat ik zo snel mogelijk op deze manier een bijdrage kan leveren.” En op de lange termijn? “Ik wil eerst van waarde zijn voor Fortuna Sittard. En als ik dan mag dromen, dan zou ik nog wel in het buitenland willen voetballen. Ik vind de Bundesliga en Premier League prachtige competities.”

Tekst communicatie fortuna Sittard en Foto®Parkstad Actueel/Lucho Carreno