Finse Rockband “Moonshot” voorprogramma van Cyan Kicks in Club Volta in Keulen.

Fotoschrift:Disco ensemble (gitarist Jussi Ylikoski en drummer Mikko Hakila) en Lapko (zanger Ville Malja
Als muziekfan zijn nieuwe en nog vaak onbekende binnenlandse en buitenlandse bands in kleine concertzalen altijd weer een cadeautje. Soms valt het mee, soms tegen en soms wordt je ontzettend verrast.De vraag is vaak hoe deze bands te ontdekken. Via ons eigen Radio RTV parkstad, met The Rock online, lukt dat aardig. Zo ben ik gewezen op een nog vrij onbekende Finse Rockband “Moonshot” als voorprogramma van het in Finland wel al populaire Cyan Kicks in Club Volta in Keulen. Cyan Kicks was afgelopen jaar het voorprogramma van de afscheidstour van het bekende Sunrise Avenue. Dat was dan ook aan het publiek in de goed gevulde zaal te zien. Het was een jong publiek, soms zo jong dat het vergezeld werd door een ouder die als taxi fungeerde, uit de fan schare van het gestopte Sunrise Avenue.

Club Volta en het iets grotere Carlswerk Victoria liggen in de buurt van het veel grotere Palladium, maar zijn vooral gericht op concerten met een kleiner bezoekersaantal. Met een industriële inrichting en een parkeergarage aansluitend een prima uitgaansplek! In het midden van beide zalen is een open plek waar een kleine Biergarten is gesitueerd. Hier kan men eten en drinken. Natuurlijk hebben de zalen zelf ook een bar. Maar zoals zo vaak in Duitsland, is cash geld wel een vereiste want pinbetalingen daar doet men niet aan.

Moonshot

Zanger, Ville Malja

Op hun eigen website staat dat ze een echte 21^ste eeuw band zijn, met al heel veel vlieguren in optredens/tournees vanwege hun verleden bij bands zoals Children of Bodom (Bassist Henkka Seppälä), Disco ensemble (gitarist Jussi Ylikoski en drummer Mikko Hakila) en Lapko (zanger Ville Malja). Hun optreden rockt, maar dat was ook zeker te verwachten met de ervaring die er in de band aanwezig is. Ville Malja staat geen moment stil en het podium is eigenlijk te klein voor al die energie. Zijn stem klinkt ondanks alle gekke toeren (want zingen met een handdoek over het hoofd gaat blijkbaar prima) net zo perfect als op cd. Een waanzinnig energiek optreden, met een fantastische band. Wellicht iets meer gericht op een jong publiek, maar zeker een band met potentieel! Kortom een zeer goed begin van de avond.

gitarist, Jussi Ylikoski

Bobby Lies

Zanger, (Boris Alexander Stein) Bobby Lies

Het programma werd vervolgd door de Duitse Bobby Lies (Boris Alexander Stein). Als voormalig Duitse Voice kandidaat, zeker geliefd bij het jonge publiek. Ten tijde van het Voice avontuur echter met een totaal andere muzikale inslag dan nu. Met een hele band, onder de tatoeages en met ontbloot bovenlijf (waar bij de eerste nummers nog een openhangend hawaïhemd overheen was gedrapeerd, wist hij het publiek op te zwepen voor de hoofdact. Dat Bobbie Lies populair is onder de Duitse jeugd, was vooral ook te zien toen hij na zijn optreden bij de merchandise stand voor foto’s en verkoop stond. Omringd door tieners en jonge twintigers deelde hij gewillig handtekeningen uit en werden er selfies gemaakt. Dit is vooral bij kleinere zalen toch altijd wel een pluspunt. Je kunt de artiesten aanraken, op de foto gaan en een praatje maken waardoor een echte complete beleving is.

Cyan Kicks

Zangeres, Susanna Aleksandra

Tenslotte de hoofdact: Cyan Kicks, een alternatieve rockband uit Helsinki. In 2022 meegedaan aan de voorrondes van het Finse voorrondes van het songfestival, maar helaas net achter The Rasmus geëindigd. Cyan Kicks is meer Pop Rock dan eerdergenoemde bands, maar past daarmee prima in de huidige hitlijsten. Ze worden vaak vergeleken met het Britse Bring me the Horizon.

Bass gitarist, Leevi Erkkilä

Hun recente CD release, bevat catchy nummers als “I Never Said 4ever” of “Into You” , die weer helemaal passen in het straatje van de huidige trend “Break -up” songs. Soort van Miley Cyrus meets Kelly Clarkson, aangevuld met stevige gitaarrock. Zeker geschikt voor het jonge publiek, maar dit blijft op elke leeftijd lekker!

Eigenlijk het hele optreden laat een powervrouw in een stoer leren ensemble zien, die samen met haar bandleden in roze tuinbroeken (Leevi Erkkilä, bassgitaar, Niila Perkkiö, gitaar en Pietari Reijonen, drums) de zaal meenemen en haar laten springen en meezingen. Wel is er veel roze, rook en hartjes van en naar het publiek. Maar ja hun logo is ook niet voor niks een gebroken hart op een roze achtergrond.

Zangeres Susanna Aleksandra gaf tijdens het concert aan dat haar stem wat leed onder de tour en de airco van de auto, maar dat was slechts heel af en toe merkbaar. Deze act staat als een huis en de stevige rock, gecombineerd met popachtige melodielijnen en elektronische instrumenten maken er inderdaad een suikerspinroze rock feestje van. De echte hard rock fan zal het niks vinden, maar voor alle andere is dit een heerlijke guilty pleasure die vooral naar meer smaakt.

Al met al een geslaagde avond. En tja, door vooral mee te springen met het jonge publiek in de zaal voel je jezelf wellicht ook meteen een paar jaar jonger. De dag erna wellicht iets ouder, maar dan weet je ook dat er goed is genoten! Of we nemen de volgende keer een jonger familielid mee om dan vooral stiekem zelf ook te genieten.

Gitariste, Niila Perkkiö