RKHBS dames op halve kracht naar volgende ronde beker
Na de eerdere zege op VV Keer van vorige week konden de roodhemden zich vandaag al plaatsen voor de volgende ronde van het bekertoernooi.
In principe zouden er drie duels gespeeld moeten worden maar om momenteel nog onverklaarbare redenen heeft SVC 2000 zich uit onze poule teruggetrokken en zich laten inschrijven in een andere poule.
Zo zou een zege met welke cijfers dan ook, al volstaan voor een plaats in de volgende ronde.
Dit zou dan moeten gebeuren tegen SCM; een tegenstander waar in het verleden al drie maal eerder tegen gespeeld was, en telkens trok RKHBS met grote cijfers aan het langste eind.
Toch waren we er niet geheel gerust op want het laatste duel in april was nou niet echt in goede harmonie verlopen.
Hoe zou het vandaag gaan? De thuisclub trad met nagenoeg dezelfde dames aan als tegen VV Keer, alleen Sammiejj lag nog onder de Egyptische zon, terwijl Cynthia nog bij aan het komen was van een of ander “muzikaal samenzijn” Bij SCM had zich een heel elftal afgemeld waardoor dit team weliswaar met 11 dames op het veld stond maar de dug-out bleef angstvallig leeg. Vanaf het begin was het RKHBS dat het initiatief nam, zonder overigens goed te voetballen. De bal leek alle kanten op te stuiteren behalve de goede, maar toch was het na amper tien minuten al raak.
En net als vorige week was het onze zeer welkome nieuwkomer “voetballen leer je op FIFA 19” Faye die op links aan een slalom begon en vanaf de achterlijn de bal panklaar legde voor Danielle waarna laatstgenoemde van dichtbij maar hoefde binnen te tikken. Er leek een walk-over aan te komen maar de dames speelden zo slordig dat SCM vanzelf kansjes kreeg; eerst ging een counter na miscommunicatie van Deniece en Vivian nog naast het doel, maar na 18 minuten viel er dan toch al een gelijkmaker te bewonderen. Een uittrap belandde bij een middenvelder op een meter of 35 en deze jonge dame nam de bal ineens op de slof en schoot de bal hoog en hard over de ver voor haar doel staande Imke.
Zo kon het spel weer opnieuw beginnen maar het krachtsverschil was zo groot dat deze status quo amper twee minuten stand hield. En hoe simpel kan voetbal dan zijn; een vrije trap van Deniece wordt door jan-en-alleman gemist behalve door Danielle die met een boogbal simpel kan binnentikken; de specialiteit van het huis zogezegd. Vijf minuten later was er al een “Vorentscheidung” toen Vivian goed ingreep en de bal bij Faye bezorgde die maar weer eens aan een slalom begon en in de korte hoek hard binnenschoot.
Haar eerste goal werd hard en luid bejubeld door haar supportersschare die zich in een week al met 400 % had vermeerderd; kwam eerst Paps op de fiets naar Cadier en Keer, nu was ook opa, een nicht en een neefje al van de partij. Tegen de kerst moeten we tribunes opstellen voor haar fans. SCM was nu aardig van slag en plotseling ging het hard. De keepster kon een keer nog knap redden op een verschroeiende uithaal van Suus S; de lat was haar geluk engeltje maar op de individuele actie van Jessica had ze zes minuten later geen antwoord; 4-1.
41e minuut: Danielle liet zien dat haar trainingskamp op Kos haar goed was bevallen en liet iedereen weer haar hielen zien en tikte de bal langs de keepster waarna Suus S slechts een klein tikje hoefde te geven om de bal over de lijn te laten verdwijnen. Nog was de koek niet op want op slag van rust wurmde Jessica zich weer eens langs alle verdedigsters en tikte de bal keurig binnen; of toch niet, de paal voorkwam haar tweede maar Faye was weer eens alert meegelopen en tikte de rebound binnen. Zo brak de rust aan met 6-1 en was de volgende ronde al bereikt. Kleine pijntjes bij deze of gene, wat minder getraind, speeltijd gunnen, allemaal redenen om het elftal in de pauze eens goed door elkaar te husselen.
Gaby, Ella, Nicolien en Demi kwamen in de plaats van Vivian, Imke, Faye en Suus S. Wat je wel vaker ziet is dat het ene team het wel geloofd en de andere niet meer kan waarna zich een tweede helft ontspon die de vergelijking met het kijken naar het groeien van gras, of een interland met Kevin Strootman makkelijk kan doorstaan; er gebeurde nagenoeg niks opwindends meer.
Het meest opwindende maar dan absoluut niet in de positieve zin van het woord was nog een vreselijke beuk in de rug van Jessica die hier achteraf gezien gekneusde ribben aan over gehouden heeft. Gelukkig zijn we komend weekend vrij en kunnen alle kleine blessures herstellen alvorens op 23 september met de competitie te beginnen
Foto’s®Parkstadactueel/Lucho Carreno
voor meer foto’s klik op deze link.
