Met Wim Vrösch heeft Limburgse voetbal een van haar allergrootste zonen verloren   

 

 

In Landgraaf is gisteren Wim Vrösch (75) overleden. Een mokerslag voor familie en vrienden maar óók voor het Limburgse voetbal. De in Heerlen geboren toptrainer en voormalig profvoetballer was als vakman en als mens onbetwist een van de allergrootsten in het Limburgse voetbal.

 

 

Wim Vrösch is een grote naam in het Limburgse voetbal. De gedreven vakman bouwde dan ook een conduite staat op om ‘U’ tegen te zeggen. Profvoetballer van Fortuna Sittard, Roda JC, Sparta, Limburgia en Fortuna Sittard. Daarna werd hij op 30-jarige leeftijd trainer. Vijlen was zijn eerste club, daarna volgde SV Langenberg. Zijn grote doorbraak als trainer had Wim Vrösch bij SV Heerlen, waar hij medio jaren zeventig aan de slag ging. Onder de bezielende leiding van Wim Vrösch werd SV Heerlen meteen kampioen in de tweede klasse. Aansluitend volgden zes meeslepende seizoenen in de top van de eerste klasse F. Met fantastische clubspelers als Math Coolen, Frans Swieringa en Dré Benders betoverde SV Heerlen de voetballiefhebbers. Het logisch kampioenschap en de promotie naar de hoofdklasse bleef net uit. Zelfs in een seizoen dat Heerlen 35 punten vergaarde in een toen nog twee punten max telsysteem. De titel ging naar Wilhelmina.

De promotie naar de hoofdklasse lukte Wim Vrösch wél met VV Waubach, waar hij aansluitend aan de slag ging. Bekende spelers bij Waubach destijds Addie Kleinjans, Nol Wauben, Pablo Huth, Auke Wagenaar, Joop Dacier, Cor van Kan, Theo Lurken en Adrie Snippe. Bij SV Meerssen was de gedreven voetbalvakman zo mogelijk nog succesvoller: kampioen in de hoofdklasse. Het Landskampioenschap werd maar nipt gemist.

Aansluitend werd de toptrainer van het Limburgse amateurvoetbal in 1994 door Roda JC ingelijfd als hoofd van de voetbalschool. Geen gemakkelijke opgave.  Roda JC gaf onder leiding van Nol Hendriks het minste geld uit van alle voetbal BV’s voor de jeugdopleiding. Behalve trainer was Wim Vrösch op het jeugdcomplex ook klusjesman. Hij verfde er zelfs de kleedkamers. Geen punt voor oorlogskind Wim Vrösch (20 maart 1945). Zoals eerder bij de amateurclubs bracht hij ook bij Roda JC zijn voetbalpassie over op talenten uit de regio.

In 2000 werd Wim Vrösch bij Roda JC gepromoveerd tot technisch directeur. Voor een onvergetelijk avontuur zorgde de transfer van de Al Temyat. Wim  Vrösch was even hoofdrolspeler in een Oosterse schimmenspel, dat veel weg had  van een sprookjesepos. Samen met toenmalig Roda JC directeur Marcel Michiels, was Wim Vrösch te gast in in de prinselijke lounge van het fabuleuze paleis van prins Abdullah Bin Mosaad. In Riyadh moest het duo het voor elkaar krijgen dat de prins de transfer van Al Temyat, de grote held en geprezen tot voetballer van Azië, goedkeurde. Met de historische transfer hoopte Roda JC of het toen actuele FC Limburg, de provinciale status te ontstijgen. Technisch manager Wim Vrösch moest live voor de Saoedische televisie de Limburgse belangstelling verklaren. De transfer lukte de gehoopte bijvangst van miljoenen dollars van enkele sjeiks niet. Ook FC Limburg flopte.

Wim Vrösch werd proftrainer van het Oekraïnse Metallurg Donetsk. Het niveau van het voetbal op het hoogste niveau en ook het geld was goed. Maar het leven in de Oekraïne minder. Na  een hartprobleem haakte Wim Vrösch af. Hij keerde terug naar Limburg voor een noodzakelijke operatie. Na zijn herstel ging de voetbalman in 2009 als interim trainer aan de slag bij EHC.   Aansluitend zette hij in Hoensbroek de jeugdopleiding op poten.

In 2011 ging Wim Vrösch aan de slag bij VV Schaesberg. Het werd zijn laatste kunstje als hoofdtrainer. Vanaf dan ging hij enkel nog verder als scout voor Alemannia Aachen en Roda JC en met een voetbalschool in Waubach. De  voetbalschool Scarpa d’Oro op Park Terwaerden startte hij op  4 september 2013 samen met Marco Grassi en Marco Hoenselaars, eerder spelers onder hem bij Waubach.

Nadat Wim Vrösch van Schinnen naar Schaesberg verhuisde werd VV Schaesberg definitief zijn tweede thuis. “Lekker dollen met de mannen van de werkploeg en fiks de armen uit de mouwen steken; Wim Vrösch kon er intens van genieten. Zijn liefste bezigheid was om met tractor en wals de groene wei in orde te brengen. “Dat deed hij al bij Vijlen zijn eerste amateurclub als trainer en ook in Heerlen waar hij menigmaal eigenhandig het trainingsveld speelklaar ploegde. “Ik ben dus een ervaringsdeskundige”, vertelde hij eens met zijn kenmerkende fijne glimlach.

Foto®Parkstad Actueel/Lucho Carreno

Geef een reactie