Dominik Vergoossen HJO Fortuna Sittard Terugkeer voelde als thuiskomen

In zijn jeugdjaren en gedurende de eerste jaren van zijn adolescentie voetbalde hij voor Fortuna Sittard. Op 19 maart 1989, één dag voordat hij de 17-jarige leeftijd bereikte, maakte hij in een uitwedstrijd tegen FC Twente zijn debuut in de hoofdmacht van de club, destijds, net als nu uitkomend in de eredivisie. Sinds augustus 2020, ruim 31 jaar later is hij opnieuw verbonden aan de club, als hoofd jeugdopleiding (HJO). Daarnaast is hij actief als hoofdtrainer van amateurclub SV Someren, uitkomend in de tweede klasse H van het amateurvoetbal. We kwamen in gesprek met Dominik Vergoossen (48).

De voetballer

Dominik was pas 6 jaar toen hij in clubverband ging voetballen. Zijn eerste station was het roemrijke Rios’31, ooit, in 1965, Nederlands kampioen bij de amateurs, tegenwoordig uitkomend in de vijfde klasse B.  Op 14-jarige leeftijd werd Dominik ontdekt door Fortuna Sittard. Daar zou hij zijn ‘finest moment’ als speler beleven. Het was 19 maart 1989, één dag voordat hij 17 zou worden. Hij mocht debuteren in de hoofdmacht, in een uitduel tegen FC Twente. We vragen hem hoe hij dat beleefd heeft. Zijn reactie laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Dominik: ,,Als je als 16-jarige je basisdebuut op eredivisieniveau mag maken, dan is er op dat moment niks gebeurd in je nog korte leven dat mooier is. Tot op dat moment het mooiste in mijn leven. Je leeft als het ware op een roze wolk.”

Op 23-jarige leeftijd vertrok Dominik Vergoossen uit Sittard en ging naar Helmond Sport. Over de reden van zijn overgang zegt hij: ,,Het jaar ervoor -we werden in de lente van 1996 kampioen in de eerste divisie-  had ik een flinke knieblessure opgelopen na 22 wedstrijden, waardoor ik in het seizoen 1996-1997 nog een tijdje moest revalideren. Vervolgens kwam ik weinig aan spelen toe, want het elftal stond en presteerde goed in de eredivisie. In dat jaar had ik verschillende gesprekken met trainer Pim Verbeek. Hij was eerlijk en duidelijk tegen me. Hij gaf aan dat het lastig voor me ging worden om mijn plek in het eerste te heroveren. Het perspectief was dus niet gunstig voor me en om aan spelen toe te komen moest ik naar elders. Dat heb ik toen ook gedaan, mede omdat Helmond Sport een goed plan had met mij. In Helmond heb ik twee prima seizoenen gekend onder Louis Coolen, waardoor er weer belangstelling uit de eredivisie kwam.”

Na twee jaar vertrok Dominik Vergoossen uit Brabant. Hij kwam terecht bij Cambuur Leeuwarden. Daar kwam uiteindelijk het moment dat Dominik besloot om te stoppen met betaald voetbal. Hij vertelt: ,,Wederom blessures op een vervelend moment en weinig gespeeld in het laatste seizoen. Vervolgens had ik ook nog de pech dat door het Bosman-arrest in één keer honderden voetballers zonder club kwamen te zitten, waarvan ik er één was. Dus er was simpelweg geen interesse meer in Dominik Vergoossen.”

Trainer

Betaald voetbal was dus niet meer weggelegd voor de speler Dominik Vergoossen. Hij vertrok naar EVV, in zijn geboortestreek. Dominik, die zichzelf, na enig nadenken, omschrijft als een rustig persoon buiten het veld en iets drukker op het veld, als sociaal en positief ingesteld met empathisch vermogen, als teamplayer, als loyaal en als iemand die geniet van het leven, woont in Maasbracht, de plek waar ook Mark van Bommel vandaan komt. Hij kam al op jeugdige leeftijd in aanraking met het trainerschap. Hij laat ons weten dat hij al in zijn tijd als speler van Fortuna zijn TC-3 en TC-2 heeft  gehaald, op 20 jarige leeftijd. En voordat hij naar Cambuur ging had hij al twee jaar de J0-19 van EVV onder zijn hoede. Dan komt naar voren dat het gezegde ‘de appel valt niet ver van de boom’ en dat van de bekende paplepel niet zomaar tot onze woordenschat behoren. Dominik: ,,Het trainerschap heeft me altijd al getrokken. Enkele ooms en mijn vader waren al werkzaam in het amateurvoetbal. Oom Sef was zelfs al doorgedrongen tot het profvoetbal. Dus ik heb het, zou je kunnen zeggen, met de paplepel ingegeven gekregen.”

Dominik Vergoossen rolde gelijk het jeugdvoetbal binnen, eerst bij VVV (twee seizoenen) bij de J0-1,5 vervolgens bij Fortuna J0-15 (vijf seizoenen), vervolgens weer bij VVV (twee jaar) als trainer van de J0-19, respectievelijk Jong VVV. Toen volgden vijf jaar bij Roda JC, waar hij de JO-17 en JO-19 trainde en tenslotte nogmaals bij VVV. Daar bleef hij deze keer drie jaar, als Trainer van de J0-19 en J0-17. Al deze functies heb ik gecombineerd met het trainerschap bij verschillende amateurverenigingen. Daarover: ,,Als amateurtrainer ben ik begonnen bij EVV waar ik vier jaar trainer ben geweest, Vervolgens heb ik vier jaar Bekkerveld onder mijn hoede gehad. Daarna twee jaar geen club, omdat ik full time werkte bij Roda JC. Toen kwam Wilhelmina’08 uit Weert (twee jaar) op mijn pad en inmiddels ben ik bezig aan mijn derde seizoen als coach van sv Someren.”

Hoogtepunten en teleurstellingen

Eén hoogtepunt hebben we al beschreven, het debuut bij Fortuna Sittard op (net nog) 16-jarige leeftijd. We vragen naar andere mooie momenten. Dominik reageert: ,,Dat waren er veel gelukkig.

Kampioenschappen als speler in de jeugd zijn so wie so hoogtepunten. Maar ook het kampioenschap met Fortuna in de eerste divisie, in 1996, was heel mooi. Mede omdat we een heel jonge, talentvolle, groep hadden, met heel veel door Fortuna zelf opgeleide spelers. Maar ook de promotie met EVV naar de hoofdklasse en het halen van de finale van de landelijke amateurbeker (tevens mijn laatste wedstrijd) waren hoogtepunten. Als trainer heb ik in ieder geval alle promoties beleefd als hoogtepunten.

Ik ben met alle clubs die ik in het verleden heb getraind gepromoveerd, dus met EVV, Bekkerveld én Wilhelmina’08. Someren is (nog) de uitzondering, mede door Corona heb ik daar tot nu toe maar één seizoen echt kunnen afmaken. Als je me vraagt naar dieptepunten, zou ik als volgt willen reageren: dieptepunten zijn uiteraard de degradatie van Fortuna vanuit de Eredivisie. Ook het moment dat er geen club meer was en ik werd gedwongen om te stoppen met professioneel voetbal was een enorme teleurstelling, zeker omdat ik het gevoel had nog niet klaar te zijn op mijn 29^e. Ook de degradaties met de amateurs van Bekkerveld en Wilhelmina waren teleurstellingen. Maar dat waren zeker geen dieptepunten, omdat we met de gepromoveerde jongens hebben geprobeerd ons te handhaven op een hoger niveau. Dat lukte helaas niet, maar niemand bij de betrokken clubs raakte daardoor van de wijs. Vanuit de clubs was dat het beleid en er werd dan ook niet gek gedaan toen we een jaar na promotie weer degradeerden.”

Thuiskomen

Sinds augustus 2020 is Dominik Vergoossen, gehuwd met Hèlen en trotse vader van Inke, Jip en Mik,

weer terug op het oude nest, Fortuna Sittard geheten. Over zijn terugkeer liet hij in de sociale media onder meer optekenen: ,,Dit voelt als thuiskomen, de cirkel is rond” en ,,Als product van de jeugdopleiding heb ik in Sittard de kans gekregen om mijn carrière te lanceren. Om dan nu terug te keren in de rol van hoofd jeugdopleiding is een prachtige kans.”

Maar vanzelf ging het niet, die terugkeer. Er was overtuigingskracht nodig om hem weer in Sittard aan het werk te krijgen. Dominik Vergoossen opnieuw: ,,In eerste instantie werd me gevraagd of ik interesse had om weer als jeugdtrainer aan de slag te gaan bij Fortuna. Dit wilde ik niet doen, omdat ik een mooie baan had buiten het voetbal. Echter, toen me enige tijd later werd gevraagd of ik als Hoofd Jeugd Opleiding aan de slag wilde gaan bij mijn oude liefde, begon het weer te kriebelen. Ik heb drie jaar geleden de papieren gehaald om als HJO-pro te mogen werken en dat doe je niet om er vervolgens niks mee te gaan doen. Dus uiteindelijk, na enkele gesprekken met Ivo Pfennings, heb ik toegehapt en ben ik per 1 augustus gestart met deze mooie en uitdagende job.”

Wat doet een HJO?

Wat een trainer doet weten de meesten van ons, of ze denken het in ieder geval te weten. Hetzelfde geldt als we mensen vragen na de capaciteiten die een technisch en financieel directeur van een voetbalclub moeten hebben. Maar, als er wordt gevraagd naar hetgeen een HJO zoal moet kunnen, zullen velen het antwoord schuldig moeten blijven. Om wat licht in de duisternis te brengen, vroegen we het aan Dominik Vergoossen. Hij legt uit: ,,Het is in eerste instantie een functie die een heleboel werkzaamheden behelst. Zo ben je o.a. verantwoordelijk voor de ontwikkeling van spelers en trainers. Je hebt een scoutingsapparaat  samen met de Hoofd Scouting aan te sturen. Een belangrijke opdracht die ik bovendien meekreeg is het opzetten van een nieuw jeugdplan  (dit is helaas nog niet ten uitvoer gebracht kunnen worden door de hele Corona situatie). Verder moet er beleid worden gemaakt m.b.t. meerdere zaken. Het is meer een bureaufunctie dan een trainersfunctie zoals ik die altijd gewend ben geweest, maar het is super uitdagend en leuk omdat je met mensen bezig bent die zich verder willen ontwikkelen. Ja, en wat moet je in je bagage hebben? In mijn ogen is verstand van het spelletje belangrijk, maar vooral het omgaan met mensen is het belangrijk. Je moet eerlijk en open zijn, want ben je dat niet, dan krijg je altijd het deksel op je neus. Je moet kennis hebben over hoe kinderen en volwassenen leren. Niet te snel oordelen en geduld bewaren. Goed kunnen delegeren en dingen los kunnen laten. Het gaat er vooral om dat je het grote plaatje in de gaten houdt en medewerkers/trainers zelf laat ontwikkelen en vrijheden durft te geven die je vervolgens weer moet evalueren met elkaar.”

Talenten

Fortuna Sittard staats van oudsher bekend om zijn jeugdopleiding. Niet vreemd als we bedenken dat mannen als Mark van Bommel en Kevin Hofland bij de club zijn opgeleid, om vervolgens elders, in én buiten Nederland, furore te maken. Als we Dominik Vergoossen vragen naar de huidige talenten binnen de club, krijgen we onze nieuwsgierigheid niet helemaal gestild. Hij geeft namelijk een beperkte inkijk als hij zegt: ,,Ik vind dat wij zeker enkele grote talenten hebben rondlopen in de opleiding. Arian Kastrati is daar natuurlijk een goed voorbeeld van. Maar alleen met talent kom je er niet. Hij traint momenteel met de hoofdmacht mee, maar nu begint het pas voor hem. Hij moet nóg harder gaan trainen en nóg veel meer uren maken om de volgende stap te maken. Dit geldt trouwens voor alle talenten. Ik noem bewust geen verdere namen, omdat dat een ongezonde druk kan geven op jeugdige spelers, en dat is het laatste wat je als Hoofd Opleiding wil. Ik denk echt dat we in iedere lichting minimaal één echt talent hebben.”

Oom Sef en het linker rijtje

Tenslotte hebben we niet nagelaten Doiminik Vergoossen te vragen zijn voetbalcontacten met zijn oom Sef, succesvol bij onder MVV,VVV, Roda JC, PSV en Racing Genk, alsook de sportieve vooruitzichten voor Fortuna Sittard in de nu lopende competitie. Hij begint over zijn oom: ,,Ik heb nog veel en goed contact met Sef. En tips? Natuurlijk, als je over voetbal praat, komen er altijd weer dingen ter sprake waar jezelf niet altijd aan denkt. Die pik je dan weer mee om in de praktijk te gebruiken. Verder kan ik met vragen altijd bij Sef terecht zowel op voetbalgebied, maar ook met vragen die het dagelijkse leven betreffen.” Dan, voorzichtig positief over zijn liefde Fortuna Sittard: ,,

Het lijkt erop dat we richting het linker rijtje gaan, dat is niet te ontkennen als je naar de ranglijst kijkt, maar het is zeker geen doel. Het allerbelangrijkste blijft handhaven en die 34 punten binnenslepen. Zo gauw die binnen zijn kunnen er nieuwe doelstellingen worden geformuleerd, tenminste als er nog tijd is en we nog voldoende wedstrijden in het verschiet hebben.”

Vrije tijd

Dominik Vergoossen is een druk bezet iemand. Dat brengt een functie als de zijne nu eenmaal met zich mee. Veel tijd voor andere zaken heb je dan niet. Dominik vertelt ons dat hij naast voetbal van wielrennen houdt. Hij kijkt er graag naar. Hij bezoekt, waar mogelijk, festivals en gaat met de caravan op pad. Maar uiteindelijk komt hij toch steeds weer terug op het voetbalveld. Dat blijft zijn grootste passie. Zijn beperkte vrije tijd besteedt hij aan familie en vrienden.  En bij het sluiten van de markt geeft hij ons mee: ,,Ik wil graag de mensen die het nu in de Coronatijd moeilijk hebben, op welk vlak dan ook (gezondheid, economisch, sociaal, enz.), sterkte toewensen en ik hoop dat de pandemie snel voorbij is, zodat we weer lekker naar buiten kunnen en de simpele dingen kunnen doen die een jaar geleden nog zo gewoon en normaal leken te zijn. En: blijf gezond allemaal!

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno