Rubriek clubgetrouwe blijvers

Van de mannen die KVC Oranje in Coronatijden trouw zijn gebleven zijn er al meerderen de revue gepasseerd. De keepers en de verdedigend ingestelde spelers zijn kort voorgesteld. Deze keer is het de beurt aan degenen die een belangrijk aandeel in het aanvallend gebeuren hebben.
Eén van de mannen die voor doelpunten moet gaan zorgen is Chris Frauenrath (31). Chris kwam op 9-jairge leeftijd voor het eerst binnen bij KVC Oranje. Daarna ging het richting Chevremont en Haanrade, alvorens hij in 2017 opnieuw terecht kwam in Bleijerheide. In die tijd heeft hij zich ontpopt als één van de mannen die voor de productie zorgt. In de voetbaljaargang 2018-2019 bijvoorbeeld scoorde hij in de reguliere competitie 14, het seizoen daarvoor 12. Chris is samen met vriendin Demi Plummen en in het dagelijks leven is hij werkzaam

bij het Ondernemershuis van de Gemeente Heerlen, waar hij naar eigen zeggen als spil fungeert tussen de ondernemers en de diverse afdelingen binnen die gemeente. De routinier kijkt met vertrouwen naar het nieuwe seizoen uit. Als we hem vragen hoe het nu verder moet, na het vertrek van flink wat scorend vermogen, is zijn reactie: ,,De vraag ‘Hoe moet het nu verder’ klinkt wat mij betreft wel heel zwaar. Er gaan inderdaad kwalitatief gezien wat spelers weg, maar we houden nog genoeg kwaliteit over. Volgens mij heeft KVC Oranje een aantal jaar geleden als doel gesteld om een stabiele derdeklasser te worden. We spelen nu in 3A. Met de groep die we hebben vind ik dat we zeker genoeg kwaliteit en werklust hebben om ons op dat niveau te handhaven.”
We komen te spreken over een andere routinier, Ritch Vienerius (30). Ritch, vrijgezel, is in het dagelijks leven als interieurbouwer werkzaam bij Soons Interieurbouw uit Schimmert. Hij begon met voetbal in de F-jeugd van KVC Oranje en is nooit vertrokken. Als we hem vragen naar zijn trainers in de jeugdjaren, schieten hem als eerste de namen van Jan Meerts en Martin van der Weide te binnen. ,,Eigenlijk heb ik alleen leuke herinneringen aan mijn jeugdjaren, maar die twee mannen steken er wel bovenuit”, zegt hij.

Ritch is een aanvallend ingestelde speler, beschikt over een goede techniek, spelinzicht, is een teamplayer, vervult ook verdedigende taken en heeft scorend vermogen. Hoewel, dat laatste is er de afgelopen jaren een beetje bij ingeschoten. In het seizoen 2016-2017, in de vijfde klasse, stond Ritch met 29 treffers inde Top-3 van de topscorers. Nu speelt hij wat meer in een dienende rol. Zoals gezegd, heeft deze jongeman al heel wat jaartjes KVC Oranje achter de rug. Het idee om te vetrekken kwam nooit echt bij hem op. Daarover: ,,Nee, eigenlijk niet. Er hebben wel clubs aan me getrokken en gevraagd om een gesprek, maar ik heb nooit serieus overwogen om ergens anders te gaan spelen. Bij KVC Oranje speel ik vanaf de jeugd met vrienden samen en dat is mij heel veel waard. Waarom zou ik dan weggaan?”
Over het nieuwe seizoen is Ritch optimistisch. ,,We hebben een hecht team, met daarbij ook ruimschoots voldoende individuele kwaliteiten. Voor een kampioenschap zal het niet genoeg zijn, maar om bovenin te kunnen meedoen zeker wel. Ik ben ervan overtuigd dat we een prijs kunnen pakken.”, aldus de man die na al die jaren KVC Oranje kan weten waarover hij praat.
De ‘kleine’ broer van Ritch is Scott Vienerius (22). Hoewel pas 22 jaar, speelt Scott al een aantal jaren voor de hoofdmacht van oranje-wit. Talent voldoende, dat blijkt dan uit zo’n feitelijk gegeven. Scott begon bij de F5 van KVC Oranje. Zijn trainers waren vader Hein Vienerius, nu assistent van Paul van Putten bij het eerste, en Arno Doomernik. Na één jaar werd zijn talent onderkend door Roda JC en hij vertrok richting Kaalheide, waar hij in de C-jeugd onder meer Kevin van Dessel als trainer meemaakte. Halverwege het vorige decennium keerde hij terug naar Bleijerheide. Nu is hij dus al weer een paar seizoenen actief voor de club waar het ooit begon.

Scott, die op alle posities in het middenveld uit de voeten kan is voorzichtig optimistisch over het komende seizoen, getuige: ,,Ik heb er wel vertrouwen in, ja. In ieder geval hoop ik dat we met de jongens die erbij zijn gekomen bovenin een rol van betekenis kunnen spelen.”