Kay van Eijk doelman Heksenberg-NEC Appel valt niet ver van de boom

Hij zag zijn vader in de voetbaldoel bezig zijn en dacht bij zichzelf: dat wil ik ook. Zo gezegd, zo gedaan. Al op 4-jarige leeftijd werd Kay van Eijk keeper. Het begon allemaal bij RKSNE, de club die kort nadien overging in NEC’92. Meerdere clubs volgden. Ook bij Fortuna Sittard en Roda JC was hij actief. Nu is Kay, die getrouwd is met Jill van Eijk en trotse papa van Milan (5) en Liv (4), de sluitpost van de fusieclub Heksenberg-NEC. Een oud gezegde ‘de appel valt niet ver van de boom’ doet in zijn geval opgeld.

Doorzetter, familieman

Kay van Eijk (33) omschrijft zichzelf als een rustig persoon. Wie hem een beetje kent, zal dat alleen maar beamen. Tevens ziet hij zich als een echte familieman, voor wie leuke dingen doen met zijn gezin op plek één staat. Ook noemt hij zich gedreven, een echte doorzetter, een sportman die er alles voor over heeft om zijn doelen te bereiken. Dat is momenteel ook nodig. Hij revalideert namelijk na een gescheurde voorste kruisband te hebben opgelopen. Drie keer per week volgt hij therapie bij de Wijkel-Groep. In het dagelijks leven is de goalie veiligheidskundige bij Dalli-De Klok in Hoensbroek.

Keepersloopbaan

We hebben al aangegeven dat Kay zijn eerste voetstappen in het doel zette bij RKSNE. Hij vertelt hoe het verder is gegaan in de nu bijna drie decennia durende loopbaan als goalie. Kay steekt van wal: ,,Op 4-jarige leeftijd ben ik dus gestart bij RKSNE, na een fusie werd dat NEC’92. Ik ben meteen begonnen met keepen, omdat ik in de voetsporen van mijn vader, Roger van Eijk, wilde treden, net zoals mijn broertje Collin. Ik heb mijn keeperstalent niet van een vreemde. Op keepersgebied heb ik veel overeenkomsten met mijn pa. Tot mijn tiende heb ik bij NEC’92 gekeept. Daarna mocht ik instromen in de jeugdopleiding van Fortuna Sittard. Hier ben ik 4 jaar actief geweest. Na een tussenjaar bij SVN heb ik de overstap naar Roda JC gemaakt. Ik ben bij Roda actief geweest tot Jong Roda JC (beloften). Ook heb ik met het eerste elftal meegetraind en heb ik in het Parkstad Limburg Stadion drie wedstrijden op de bank gezeten, als reservekeeper tijdens eredivisiewedstrijden. In de jeugdopleiding van Fortuna en Roda JC heb ik mijn keeperstalenten verder kunnen ontwikkelen.

Na de periode bij Roda JC heb ik nog gespeeld voor vv Schaesberg, Bregel Sport (België), Groene Ster, KVC Oranje, FC Hoensbroek, Heksenberg. Nu sta ik in het doel bij fusieclub Heksenberg-NEC.”

Hoogtepunten

Dan komen we te spreken over de hoogtepunten die onze gesprekspartner in zijn loopbaan heeft meegemaakt. Het blijken er meer te zijn. En wie kan het beter verwoorden dan Kay zelf. Hij somt op: ,,Absolute hoogtepunten voor mij zijn de wedstrijden die ik bij het eerste van Roda JC op de bank heb gezeten. Dat was in een vol Parkstad Limburg Stadion tegen Vitesse, NAC en FC Utrecht. Een ander hoogtepunt was de bekerwinst met Groene Ster, de promotie met KVC Oranje naar de tweede klasse en de promoties met FC Hoensbroek. Bij FC Hoensbroek zijn we zelfs twee seizoenen op rij gepromoveerd, waardoor we van de derde naar de eerste klasse gingen . Dat tweede jaar was misschien wel hét absolute hoogtepunt. We hadden een geweldige hechte groep en staf. Maar ja, je krijgt ook te maken met teleurstellingen natuurlijk. Ik heb al gezegd dat ik bij Roda JC hoogtepunten beleefde, eigenlijk lag daar ook een dieptepunt. De beslissing om te stoppen bij Roda en me op mijn studie/werk te richten was moeilijk om te maken en viel in het begin zwaar. En uiteraard is ook elke degradatie een dieptepunt. Maar dat hoort bij sport. Moet je goed mee omgaan. Ook van teleurstellingen kun je leren.”

Trainers

Kay van Eijk heeft dus zowel in het amateurvoetbal als bij de profs zijn voetsporen als goalie gezet. Dan maak je ook meerdere trainers mee. We vragen hem naar zijn ervaringen met de betreffende mannen. Kay reageert: ,,Met bijna alle trainers met wie ik heb samengewerkt heb ik een goede klik gehad. Veelal hadden we ook dezelfde ideeën over voetbal. Trainers die er voor mij bovenuit steken zijn Willy Boessen, Jan Lauers, Huub Stevens, Roger André, Wim Zagar en Guus Vrancken. Daarnaast heb ik op keepersgebied veel geleerd van Michael Smits, Ruud Hesp, Marcel Gyenes en Jo Dubois.” Nogal wat mannen van naam die Kay in zijn loopbaan tot nu toe is tegenkomen, zo denken wij als redactie. Is niet iedereen gegeven.

Goede doelman

Wat moet een goede keeper kunnen? Alleen maar ballen tegenhouden was in een wat verder verleden het meest zwaarwegende criterium, maar daar kom je tegenwoordig niet meer mee weg. Dat ziet Kay van Eijk niet anders. Op de vraag wat iemand tot een goede doelman maakt, is zijn antwoord: ,,Op de eerste plaats moet een doelman een goede uitstraling hebben. Tegenstanders moeten, als ze hem zien, denken dat er niks bij hem te halen valt. Anders geformuleerd, er moet een persoonlijkheid in de goal staan. Daarnaast moet een keeper zich tegenwoordig meerdere facetten van het vak eigen maken. Naast het tegenhouden van een bal is coaching, meevoetballen en het durven uitkomen bij een hoge bal belangrijk. Die combinatie maakt je een goede doelman. Als ik naar mijzelf kijk kan ik zeggen dat ik een meevoetballende keeper ben, iemand die coachend aanwezig is voor zijn defensie en vaak ook voor andere linies. Ook niet onbelangrijk, naast het vermogen om te kunnen meevoetballen beschik ik over een goede trap, ben ik sterk op de lijn en in de één tegen eén.”

We kunnen het niet laten. Vaak wordt gezegd dat keepers een beetje gek moeten zijn. Dat zoiets wordt gezegd is niet vreemd, als je ziet welke capriolen een doelman vaak moet uithalen om een tegenstander van scoren af te houden. Dat daarbij risico’s worden genomen, wordt voor lief genomen door de keeper in kwestie. Hoe ziet Kay van Eijk dat? Zijn reactie: ,,Er wordt inderdaad altijd gezegd dat keepers een beetje gek moeten zijn, maar ik denk dat keepers vooral niet bang moeten zijn. In meerdere gevallen moet de keeper zich gewoon volop in de strijd durven en kunnen gooien.“

De beste(n)

In de loop der jaren passeren legio keepers de revue, net zo als veldspelers dat doen. De meningen over wie de beste is wil nog al eens verschillen. Kenners zijn het er vaak niet over eens, laat staan supporters. Het hangt ook vaak van persoonlijke voorkeuren af je iemand de uitblinker vindt of juist niet. Gevraagd naar de beste keeper ooit in de ogen van Kay van Eijk noemt hij als een van de besten Edwin van der Sar, om daar aan toe te voegen: ,,Als ik kijk naar keepers die momenteel actief zijn, vind ik Neuer, Courtois, Oblak en Ederson erbovenuit steken. Als we het over oranje hebben: We hebben nu niet de beste periode van de Nederlandse keepers, maar op dit moment had Cillessen in mijn ogen gewoon moet keepen.”

Clubs en sfeer

Kay heeft ons al verteld bij welke clubs hij in het doel heeft gestaan c.q. nu nog staat. We vragen hem eens vergelijking te trekken tussen die diverse verenigingen. Kay vertelt ronduit: ,,Bij KVC Oranje, FC Hoensbroek en Heksenberg was sfeer en gezelligheid naast voetbal heel belangrijk. Dat was voor mij ook een reden om voor die clubs te kiezen. KVC Oranje is een echte club van het volk, waarbij de saamhorigheid tussen de fans en alle teams ongelooflijk mooi was. Ook FC Hoensbroek is een mooie, grote vereniging, met een fantastisch naam in Parkstad en omgeving. Zij hebben ongelooflijk veel stappen gezet als vereniging, zowel op bestuurlijk niveau, als op het gebied van de opleiding voor jeugd en de senioren.
Tenslotte fusieclub Heksenberg-NEC; een club die wordt bestuurd door echte clubmensen die de toko met volle overgave leiden en ontzettend goeie dingen doen voor een gezonde toekomst van de vereniging. Daarnaast is het een van de clubs, waar je naast het voetbal ook voor de gezelligheid terecht kan. Ook in Hoensbroek overigens is de saamhorigheid tussen alle leden, supporters en spelers, enorm mooi om mee te maken.”

Tips voor de opgroeiende voetbaljeugd

Als we aan het eind van het interview aan Kay vragen of hijzelf nog iets kwijt wil, geeft hij een aantal adviezen mee, die de jeugdige voetballers van nu het beste in hun oren kunnen knopen. Hij zegt namelijk: ,,Als je mooie hoogtepunten wil bereiken in het voetbal, zul je er alles voor over moeten hebben en het beste van jezelf moeten geven. Zowel op als buiten het veld. Het is belangrijk om goed naar je lichaam te luisteren en goed voor je lichaam te zorgen. Naast voetballen blijft familie het allerbelangrijkste; ik probeer daar in ieder geval elke dag van te genieten.”