Yannick Bos wil graag hogerop in arbitersland

Zijn vader is een goede bekende in het land van de arbiters in het amateurvoetbal. Al vele jaren zien we de man met een goede reputatie optreden op de diverse velden in onze provincie. De appel valt niet ver van de boom; dat gezegde kennen we allemaal. Een mooi voorbeeld in het land der scheidsrechters is Maastrichtenaar Max Kok, zoon van vader Flip. Ook in het geval van Marco Bos, want daar ging het tot nu toe over, doet dat gezegde opgeld. Nog pas 17 lentes jong, maar zoon Yannick heeft al de eerste seniorenwedstrijden achter de rug. Zijn debuut maakte hij bij IBC’023-vv Hellas. En ambitie om hogerop te geraken is er, zo zal later blijken, bij deze jonge scheids volop.

Jongeman

Nog helemaal in de bloei van zijn leven is hij, Yannick Bos, van 24 februari 2004. Hij volgt zijn opleiding in het laatste jaar van het VWO aan het Sophianum in Gulpen. Zijn vriendin is Nathalie Roebroeck. Als we Yannick vragen een omschrijving van zijn eigen persoontje te geven, ontwijkt hij dat ietwat met de woorden: ,,Ik word door anderen omschreven als een vriendelijke, rustige, optimistische jongen die altijd in is voor een grap.” Als anderen dat over je zeggen, mag je daar best content mee zijn, denken wij bij onszelf. Dan zegt hij: ,,Het liefst ben ik iedere dag bezig met sport. Andere hobby’s zijn DJ/muziek, tennis en fietsen.”

Voetbal in de jeugd

Yannick vertelt ons dat hij in zijn jonge jaren heeft gevoetbald bij FC Gulpen, respectievelijk SJO Krijtland. Meestentijds was hij keeper. Daarmee startte hij ook zijn loopbaan, om dat vervolgens lange tijd vol te houden. Later kweet hij zich als veldspeler van verdedigende taken, maar ook in die tijd pakte hij zo nu en dan de handschoenen op, in letterlijke zin welteverstaan. Als we vragen naar zijn mooie herinneringen uit zijn jeugdjaren, reageert Yannick als volgt: ,,Met name de spannende wedstrijden om het kampioenschap blijven in mijn herinneringen gegriefd. In totaal ben ik met mijn team 7 keer kampioen geworden.

Bij de F-jes, E-tjes en bij de D mochten we de vlag hijsen. Bij de E werden we zelfs kampioen in de hoofdklasse. We speelden toen van zestien naar zestien. Op lager niveau speelden de E-teams op een half veld. Alleen bij B lukte het niet om de titel te grijpen. We hadden al die jaren gewoonweg een heel goede lichting. Trouwens niet alleen binnen het veld hadden we het goed, ook buiten de lijnen hebben we leuke tijden gekend. Eén ding wil ik er nog aan toevoegen. Veel plezier heb ik beleefd aan de keeperstrainingen bij Danny Wintjens in Cadier en Keer.”

Van speler naar arbiter

Scheidsrechter zijn is niet de meest dankbare hobby die je te binnen schiet als je op enigerlei wijze met het voetbal verbonden bent. Op zijn zachtst gezegd moet je een spreekwoordelijke brede rug hebben. Hoe je het ook doet, commentaar is er altijd. Het is utopisch om te denken dat het ooit verandert. Toch koos onze gesprekspartner ervoor het te gaan doen, de fluit op te pakken. Waarom? De uitleg: ,,Ik beleefde in de loop van de tijd minder plezier aan het voetballen en via mijn vader, die ook amateurscheidsrechter is, kwam ik in aanraking met het fluiten. Nadat ik mijn eerste wedstrijd bij de jeugd van SJO Krijtland had gefloten, raakte ik steeds enthousiaster. Ik heb in eerste instantie de cursus verenigingsscheidsrechter bij John Janssen van de KNVB gedaan en ik heb jeugdwedstrijden bij SJO Krijtland geleid. Vervolgens ben ik de Scheidsrechters Opleiding III-cursus bij Bert Verstappen gaan doen en ben ik begonnen om voor de KNVB te fluiten. Tot vorig seizoen was ik bij de jeugd actief. Voor de KNVB was mijn eerste jeugdwedstrijd de confrontatie Groene Ster O15-RKVVL/Polaris O15. Vanaf dit seizoen fluit ik bij de senioren. Mijn eerste seniorenwedstrijd was IBC’03-vv Hellas en onlangs floot ik het bekerduel tussen UOW’02 en Heksenberg-NEC.”

De loopbaan van Yannick Bos als scheidsrechter is nog pril. Nare ervaringen heeft hij niet opgedaan. ,,Ik ben nog niet bedreigd en heb ook weinig te maken met agressie buiten de lijnen, behoudens het gebruikelijke commentaar.”, zegt hij. Als teleurstelling heeft hij wel ervaren -maar dat geldt voor ons allemaal- dat het Coronavirus tot twee keer toe heeft gezorgd voor het afbreken van het voetbalseizoen.

Ambitie

Vader Marco is, zoals al vermeld, een uiterst gerespecteerde persoonlijkheid in het Limburgse amateurvoetbal. Het kan haast niet anders of zoon Yannick heeft iets van zijn vader opgestoken. Hoe het moet en wat anders kan. We vragen ernaar en tevens naar zijn eigen ambitie op de ladder van de arbiters. Yannick vertelt: ,,Ja, ik heb zeker dingen van mijn vader die ik wil overnemen. Met name de wijze waarop hij wedstrijden aanvoelt en communiceert met spelers en staf. Mijn pa blijft onder alle omstandigheden rustig en dat probeer ik zelf ook toe te passen. Als je me vraagt naar mijn ambities, ik ben natuurlijk pas begonnen en dus sta ik aan het begin van mijn carrière. Maar ik durf rustig te zeggen dat ik hoop nog heel wat te kunnen klimmen op de lijsten. Mijn ambitie is zo ver mogelijk te komen op de scheidsrechtersladder, met als ultieme doel internationaal scheidsrechter worden.”

Trotse vader

Over het algemeen staan vaders er niet onwelwillend tegenover als zoonlief papa’s voetsporen volgt, niet alleen in het dagelijks leven, ook als het om sport gaat. Wij vragen ons af op Marco Bos trots is op zijn opvolger uit ‘eigen gelederen’. Yannick weer: ,,Mijn vader is, denk ik, zeker trots op mij en hoopt dat ik nog een mooie loopbaan voor de boeg heb. Omdat hij op zondagmiddag zelf ook als scheidsrechter nog actief is, heeft hij mijn debuut bij de senioren moeten missen.”

Op dit moment beperkt Yannick Bos zich in de wereld van de arbiters tot het leiden van wedstrijden. Andere taken in die wereld vervult hij nog niet. Ook niet gek, gezien zijn jeugdige leeftijd. Andere dingen komen later wel, denken wij als redactie. Als we vragen naar wie in zijn ogen de absolute toparbiter is, in binnen- en buitenland, laat het antwoord niet lang op zich wachten. ,,Bjorn Kuipers”, klinkt het zonder aarzeling. Niet verkeerd gezien, denken wij meteen, iets om na te streven ook, als je grote hobby het leiden van voetbalwedstrijden is. Wij wensen Yannick Bos daarbij niets dan goeds en alle succes,