30 Handen helpen Nepal 2022 – Dag 13
Na één dag voltallig te zijn geweest, werd vanmorgen meteen een dikke streep door de rekening gezet. De een na de ander stak het hoofd buiten de deur en vroeg of Eefke toch nog eens wilde komen testen, omdat de klachten toch verergerden, nadat eerder negatieve testen waren afgenomen. Eefke ging daarop, zoals elke dag, getooid met mondmasker de slachtoffers af om te testen en het resultaat was drie positieve testen. Dat betekende dat Henri, Hugo en Silvester nu de klos zijn en dus hun rode T-shirts weer uit konden doen. Daarnaast bleven Ineke, Daniel, Fleur en Vivian op honk. Daniel omdat we toch zijn teen wilden laten checken, aangezien die ontstoken blijft, ondanks alle Badedas en betadinegazen die we er in hebben geduwd. Ineke omdat zij op onverklaarbare wijze een dik enkelgewricht heeft en vocht in de enkel heeft, waardoor we voor alle zekerheid een röntgenfoto wilden maken. Fleur omdat zij zich toch nog niet zo lekker voelde en Vivian omdat zij mee zou gaan naar het ziekenhuis. De drie coronaboys waren inmiddels met zijn drietjes geïsoleerd en zij probeerden er samen iets gezelligs van te maken. Zo hebben ze in hun kamer een wifi café gemaakt en buiten even een balletje getrapt op het grasveld, om zo de tijd te doden.
De overige tien stapten samen in de bus en waren eerst wat stilletjes, doordat er in zo’n korte tijd zoveel gebeurd was en er daardoor ineens nog maar tien personen over waren. We besloten echter meteen dat ook wij ons niet zouden laten kisten en zetten daarom unaniem in “En van je hela, hola, houd de moed erin..!” Gisteren hadden we voltallig gewerkt en vier rijen bovenop de muur geplaatst, daarom berekenden de tien werkers van vandaag dat het op z’n minst haalbaar moest zijn om drie rijen op de muur te plaatsen. Zo kwamen we vastberaden aan in Thali, waar we gelijk aan de slag gingen. De specialist, zijn broer en zijn zusje waren gisteren nog doorgegaan en inmiddels zover gekomen dat zij aangaven dat wij nog maar één laatste rij via beneden konden aangeven. Zo gezegd, zo gedaan.
De grote stenen werden beneden voor de keermuur gelegd, de manden werden weer gehaald en zo werd de eerste rij stenen op de muur geplaatst.
voor meer Lezen en foto’s klik op deze link.
