Kinderen die samen spelen en leren worden vanzelf ondergedompeld in inclusieve wereld.

Wij denken dat een inclusieve wereld begint bij kinderen. Het begint op school, samen in de klas, kinderen met en zonder beperking die samen onderwijs volgen en spelen op de speelplaats maar ook het leven ontdekken door buiten in de wijk samen te spelen.

Er wordt momenteel veel gezegd en geschreven over inclusie. Er zijn verschillende aspecten te onderscheiden aan inclusie. Bijvoorbeeld dat je iemand respecteert in wie hij/zij is of wat hij/zij doet. Interesse hebben in wat de andere doet, wat hij/zij wel of niet leuk vindt, wat/hij zij denkt is al een stap verder. Het is vaak het begin van vriendschap want je vindt aanknopingspunten voor gesprekken en samen activiteiten te ondernemen.

In veel tekstboeken wordt het volgende plaatje over inclusie weergegeven.

We weten echter uit de praktijk dat inclusie niet zo gemakkelijk is want we blijven graag in onze eigen bubbel met gelijken waarbij we andere tolereren maar niet echt opnemen in onze groep. Misschien is het daarom realistischer om te zeggen dat inclusie zoals op het plaatje meer een gedachtengoed wat niet let dat we hier actief naar toe moeten werken.   

Er kan nog veel meer gebeuren om een inclusieve samenleving te realiseren. Wij denken dat kinderen die samen spelen en samen naar school gaan een belangrijke eerste stap kan zijn. Kinderen op jonge leeftijd maken geen onderscheid op basis van kleur, achtergrond, mogelijkheden of beperkingen, gender of wat dan ook. Natuurlijk wijst een kleuter een ander kind af als hij/zij niet in zijn spel past😉 maar dat heeft niets te maken met de persoon.

Echter door socialisatie, dit is het proces waarbij je waarden, normen, cultuur meekrijgt van het gezin of een groep waartoe je behoort, ontstaat er aandacht voor verschillen en anders reageren. Kinderen kopieren het gedrag van volwassenen en gaan dan ook benoemen dat anderen anders zijn.

Terwijl als kinderen samen spelen en in de klas zitten gaat het niet over het anders zijn. Dus laat kinderen diversiteit ervaren wanneer ze nog weinig beïnvloed zijn door waarden en normen van volwassenen. Zij zullen dan merken dat kinderen met of zonder beperkingen, met een andere achtergrond boeiende mensen zijn waarmee het leuk is om samen iets activiteiten te doen. Bovendien leer je hierbij meningsverschillen te bespreken en niet te bevechten.

Dus lang leve kinderen die samen spelen en leren! Dit vraagt natuurlijk wel dat speeltuinen en  scholen niet alleen toegankelijk zijn maar ook daadwerkelijk kinderen begeleiden in het samen spelen en leren.

Dank voor het lezen van deze tekst. Wij kijken uit naar uw reactie.

Job en Rianne, een 20 plusser en 50 plusser, een man en een vrouw, een rolstoelgebruiker en niet-rolstoelgebruiker, een Nederlander en een Belg, een mensen-mens en een boeken-mens, een voetbal fan en een niet-sportief type,…..zoveel verschillen en toch werden we vrienden. Gewoon omdat er ook zoveel is om te delen zoals bijvoorbeeld onze wens om kinderen met diverse achtergronden samen te laten spelen en leren en te betrekken bij wat er in de samenleving gebeurt.  We hebben deze tekst samen geschreven als pleidooi voor meer inclusie in onze samenleving.

Fotobron: https://www.kuleuven.be/

Tekst: Job en Rianne