Sporting Heerlen blijft op koers

Zorgen KVC Oranje nemen toe

Het duel tussen koploper Sporting Heerlen en zorgenkind KVC Oranje eindigde in een 4-1 zege voor de thuisclub. Qua veldspel was het verschil tussen beide teams minder groot dan de stand op de ranglijst doet vermoeden. Maar de Heerlenaren staan natuurlijk niet voor niets op pole-position in de derde klasse A. Een surplus aan creativiteit en efficiëntie in de aanval gaven in deze confrontatie de doorslag.

Gezien de stand op de ranglijst was thuisclub Sporting Heerlen de favoriet. De ploeg van trainer Remo Gielkens was immers de trotse koploper, KVC Oranje, met Gino Curfs aan het roer, de ploeg in de zorgen. Toch was in de beginfase van de wedstrijd qua veldspel niet al te veel krachtsverschil waar te nemen. Beide ploegen lieten verzorgd voetbal zien en hielden elkaar aardig in evenwicht. Het eerste wapenfeit viel rond pakweg de 20^e minuut te noteren. Toen mocht Kyanu Ploum op rechts een vrije trap nemen. Hij draaide de bal voor het gastendoel, waar KVC-aanvoerder Martijn Sangen de bal met zijn hoofd verlengde. De bal verdween onhoudbaar in de linker bovenhoek van het KVC-doel: 1-0.

Dat er met de mentaliteit bij KVC Oranje, ondanks de penibele positie op de ranglijst, weinig mis is, bleek ook nu maar weer eens. Binnen de minuut na de 1-0 stuurde Mees Ruiters ploeggenoot Chris Frauenrath diep. De spits verscheen oog in oog met thuisclubkeeper Mik Dohmen en gaf deze met een lage schuiver in de linker hoek het nakijken: 1-1.

Als je onderaan de ranglijst bungelt heb je vrouwe Fortuna niet mee. Het is misschien een dooddoener van jewelste, maar ook een waarheid als een koe. Een onschuldig duel leidde tot de aftocht van KVC-verdediger Bob Roberts. Niemand kon er iets aan doen, maar gevreesd werd voor een afgescheurde kruisband.

Niet veel later na dat malheur kreeg KVC Oranje een volgende tegenslag te verwerken. Amir Skraoui stuurde Ali Abdullah Ali Salah na onnodig balverlies in het middenveld aan KVC-zijde op links de diepte in. De laatste sneed naar binnen en dirigeerde de bal vanaf de punt van de zestien met zijn rechter richting de rechter bovenhoek van het door Lars van der Weide verdedigde doel. De goalie was kansloos. Een plaatje van een treffer was geboren, een doelpunt dat ook de handen van de aanhang van oranje-wit op elkaar kreeg. Dat zal niet van harte zijn geweest, maar het zegt alles over de schoonheid van de treffer: 2-1. Dat was tevens de ruststand.

Na de hervatting moest KVC Oranje dus in de achtervolging. De ploeg van Gino Curfs probeerde dat ook, maar ondanks goed veldspel leverde dat weinig gevaar op. In feite bleef het bij een afstandsschot van Job Moling, dat in de handen van Rik Dohmen eindigde, en een voorzet van een sterk spelende Mees Ruiters, die bij de eerste paal niet goed op de voeten van Niels Lanckohr viel. Mik Dohmen kon de bal oprapen.

Zowat halverwege het tweede bedrijf viel de 3-1. Een kopbal van Ali Abdullah Ali Salah zou waarschijnlijk niet tegen het net zijn gevlogen, maar via het lichaam van KVC-er Mitchel Flecken gebeurde dat toch. Hoeveel pech kun je hebben als team? Het laatste doelpunt was dan weer een mooie. Invaller Luca Pelt zette vanaf rechts voor en weer Ali Abdullah Ali Salam schoot bij de twee paal raak: 4-1, tevens de eindstand.

Sporting Heerlen blijft dankzij de overwinning koploper, met drie punten voorsprong op eerste achtervolger FC Hoensbroek. En laat nu volgende week het duel FC Hoensbroek-Sporting Heerlen op het programma staan. Een echte kraker dus met grote belangen en ook nog eens een derby met, naar verluidt, sentimenten.

KVC Oranje kan realistisch gezien enkel nog streven naar een plek in de nacompetitie, om daarin degradatie te ontlopen. Volgende week ontvangt de ploeg van Gino Curfs in eigen huis SV Hulsberg. Een driepunter is hard nodig.

Tekst en foto’s Werner Nijssen (KVC Oranje)