Verslag van een jonge leerkracht van De Pyler in Heerlen over haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostella.

26 juli 16.43

Vandaag aangekomen in Leon. Vlucht te laat vertrokken in Brussel, maar ik dacht dat komt wel goed. In Barcelona aangekomen, veertig minuten in het toestel moeten wachten. Ze waren de trap vergeten, dus we konden niet weg. Helaas werd ook toen pas de bagage uit het vliegtuig gehaald. Ik heb moeten rennen om mijn aansluiting te halen .Echt op de minuut gered……Waar ik al bang voor was, bleek in Asturias zo te zijn…. Ik was er wel, maar mijn rugzak niet….. Ik ben doorgegaan naar mijn hostel, in de hoop dat ze morgen mijn rugzak komen brengen. Achteraf gezien was het slimmer geweest in Asturias te blijven, dan had ik de rugzak kunnen ophalen en dan morgen verder kunnen gaan. Ik ga ervanuit dat de rugzak er morgen is en dat ik dan donderdag mijn Camino kan starten. Voor nu alle noodzakelijke spullen gehaald en zojuist twee kinderen van de computer afgegooid (anders kom je nooit aan de beurt iets op FB te zetten). Leon is prachtig, morgen de stad verkennen. Voor nu lekker slapen in een shirt en spijkerbroekje (schuurt lekker, dus niet te veel draaien).

27 juli 10.46

Mijn lieve ouders hebben voor me gebeld. Mijn rugzak vindt het veel te fijn in Barcelona (ik normaal ook, dus ik snap mijn rugzak wel). Vanavond of morgen komt ‘ie bij mij aan. Wilde net mijn water uit de ijskast pakken, maar die is foetsie…… Dank je medepelgrim(s) voor het meenemen van mijn water. Na al die kilometers was het vast te veel moeite om de straat over te steken en bij de supermarkt nieuwe te halen, dat zouden 50 stappen extra betekenen. Laat het je smaken en verkoelen!

28 juli 16.30

Jaaaahaaa, het wordt hier alsmaar gezelliger.

Mijn rugzak moet in Leon zijn en binnen nu en anderhalf uur herenigd worden met me. Mocht ook dit weer vertraging opleveren, het volgende……

Vanmiddag is een jongeman naar dit hostel gekomen. Vlak daarna heeft een ander hostel gebeld. De politie was daar, omdat ze deze jongeman zoeken. Er is contact opgenomen met de politie, maar die doen er niks aan. Zojuist is nog gebeld, deze jongeman was eerder vandaag in een hostel in Leon, maar is daar weggegaan om vervolgens hierheen te komen. Mocht hij voor zes weer terugkomen, willen ze hem toegang weigeren. Na zes is hier geen personeel meer en gaan we (twee medereizigers en ik) een nieuwe slaapplek zoeken. Maar……. mijn RUGZAK!!!! Ik moet hier zijn voor als die komt. Tjongejonge……Hopelijk komt de rugzak snel, anders wordt het stoepje wachten.

29 juli 11.20

Jeeeeeeeeeej ik kan morgen starten!!!!! Ze hadden de tas naar een hotel gebracht.

30 juli 13.30

Half acht vertrokken en vijf uur later aangekomen in San Martin. Een goede eerste dag gehad, bijna 26 kilometer. Voornamelijk langs een drukke weg gelopen, ze zeggen dat het vanaf morgen mooier wordt. Zo meteen de was doen, dan lekker douchen en de supermarkt zoeken om iets te eten en drinken. Vanavond eet ik met de rest mee aan tafel. Hostel heeft zelfs een klein zwembad, dus we kunnen een frisse duik nemen .

30 juli 18.55

Wat ik aan het doen ben? Opruiming houden ? de volgende spullen blijven al achter: pakje zakdoekjes, selfie stick (gekocht voor de camino maar gaat ‘m niet worden), ontharingscrème, waterfles en waarschijnlijk mijn hoofdtelefoon en backup batterij. Oh ja en tandpasta voor de helft leeg geknepen, net zoals de voetencreme. Hoppa! Whoop Whoop!

31 juli 13.30

Heb ik mijn tas en spullen, vergeet ik mijn shirts van de waslijn te halen…… wegens regen hadden ze de spullen binnen op verschillende plaatsen gehangen…… oopsie. Zojuist aangekomen in Astorga. Ongeveer 26 km gelopen met een Fransman. Vanmorgen vroeg vertrokken om de hitte voor te zijn. Zo meteen gaan we de kleren laten wassen, dan heb ik tenminste mijn shirt sneller droog.

1 augustus 19.00

Gisteren van San Martin del camino naar Astorga gelopen (duh). Fantastische wandeling gehad van 24 kilometer. Ik ben op plaatsen geweest die meer van Afrika weghadden dan van Spanje. In Astorga een nieuw shirt kunnen kopen. Aangezien het zondag was, waren alleen de souvenirshops open. Ik loop nu met een grote, gele pijl (ik val goed op). Vandaag 27.5 kilometer gelopen van Astorga naar Foncebadon. Een mooie wandeling, maar voornamelijk in een rechte lijn. Voordat de laatste kilometers er aankwamen, hebben we gezeten in een grote tuin. Twee Spanjaarden maakten ‘ruzie’ over wie met mij mocht praten, totdat de een de ander een draai om zijn oren gaf…… wow, zelfs zonder echt make up te dragen kunnen mannen dus toch interesse hebben:) daarna zes a zeven kilometer alles bergop over de keien. Ik was erg blij met mijn wandelstok. Er staan al een aantal namen op van mensen die ik onderweg tegenkom. Ik noem ze mijn amigo de camino. Wel merk ik dat ik met name in de ochtend alles moet controleren. Heb ik iets vast, moet ik me ervan bewust zijn waar ik het neerleg en zeker weten dat het ook in de tas terecht komt. Morgen ga ik naar Cruz de Fierro, waar ik twee stenen zal achterlaten. Dit zal een zeer emotioneel moment worden. De zakdoekjes en ibuprofen zijn al ingepakt en tegen de rest heb ik gezegd dat ze gewoon door kunnen lopen. Over negen of tien dagen zal ik, als alles zo goed als nu verloopt, in Santiago aankomen. Waarschijnlijk dat ik daarna nog doorloop naar Finesterra, plan b is de bus en daarna paar dagen hotelletje bij het strand

3 augustus 16.45

Gisteren een mooie, maar zware wandeling gehad in de heuvels. Er liggen zo gigantisch veel keien, dat je continu moet opletten waar je loopt. In de avond heb ik een heerlijke massage gehad van een student van de universiteit. Je mag ze wat geven ervoor, maar het hoeft niet. In de avond is het rode kruis weer langsgekomen om te kijken wie hulp kan gebruiken. Erg goed geregeld allemaal. Een uurtje geleden ben ik aangekomen in Villafranca del Bierzo. Ik dacht dat het 20 km zou zijn, maar het zijn er 25 geworden. We logeren in een simpel hostel, voor maar vijf euro. Zo meteen ga ik kijken voor wat bodylotion, even wat extra luxe.

5 augustus 15.30

Gisteren een ontzettende zware dag gehad. Eerste zestien kilometer verharde weg, daarna zijn we een veldweg ingeslagen. Laatste acht kilometer waren gigantisch mooi, maar ook super zwaar. Beneden aan de berg kon je een paard huren, al snel werd duidelijk waarom. De weg was zo steil en vol keien, dat het veel vergde van zowel je lichaam als geest. Boven aangekomen, hebben we in de rij gestaan van een hostel. Na een half uur besloten we om dan maar een pension te pakken. Vijf minuten daarna kwam de hele bups mensen onze kant op, hostel was vol. Sommige hebben nog een plek gevonden, anderen hebben een taxi gepakt naar het volgende dorp. Ik had bijna drie uur geslapen, zo moe was ik van de wandeling. Vanmorgen lekker kunnen uitslapen tot half acht. Vandaag een rustige wandeling gehad, op en af. Qua uitzicht had het wat weg van Oostenrijk. Nu zit ik heerlijk in de bikini in de Spaanse zon en krijg ik heel even een vakantie gevoel.

6 augustus 15.55

Na een mooie tocht van 24 kilometer zijn we aangekomen bij een prachtig hostel. Nog maar 110 kilometer te gaan. We gaan snel! Dit geeft een echt vakantie gevoel, love it! De kamers zijn verdeeld in huisjes, lijkt wel een vakantiepark. We slapen met acht op een kamer en hebben aparte douche en toilet.

8 augustus 16.20

Nog maar 52 kilometer verwijderd van Santiago. Vandaag heb ik 32 kilometer gelopen en dat is duidelijk te voelen. Mijn kuiten branden. Ik heb van alles erop gesmeerd, magnesium pillen gehad en ben nu bezig aan 1.5 liter water. Hopelijk werkt het, want morgen staat 33 kilometer op me te wachten. De rest is een ijsje eten, maar ik laat de benen rusten. Ik denk dat ik in malide ben. Carla is vanmorgen flink gevallen. Carla rent normaal naar beneden, maar dat ging deze keer mis….. onze mattio (ik vind ‘m op Frans Bauer lijken) is achtergebleven, geen idee of hij het vandaag redt. Over ongeveer een uurtje gaan we een hapje eten en dan hopelijk snel de oogjes toe. Vannacht maar liefst 4 uur kunnen slapen, hostel was te gehorig. Nu hebben we een kamer voor vier, maar aan een redelijke drukke weg. Thuis gaat er vast wat slaap ingehaald worden:)

9 augustus 16.45

Jeeeeeeej! Na 33.3 kilometer aangekomen in een hostel. Maar goed dat we nu van te voren reserveren, want alles is vol. Vandaag weer een mooie wandeling gehad, maar twee dagen achter elkaar zo ver….. het vraagt wel wat van je lichaam. Vanmorgen dan ook voor de eerste keer ibuprofen gepakt, want ik heb wat last van mijn lies. In het bos staat het vol met eucalyptus, heerlijk!! De afgelopen dagen hebben we meer honden, koeien en vliegen gezien (laatste hangt vast met elkaar samen). De honden zijn dik genoeg, dus ze krijgen vast genoeg van de wandelaars. De wc in Spanje is echt enig. De meesten werken met een licht timer, die ik dus altijd vergeet. Negen van de tien keer valt bij mij het licht uit, omdat deze nog aan is van mijn voorganger. Dan zit je in het donker en het knopje is aan de andere kant van de ruimte. . . . misschien moet ik mijn wandelstok meenemen naar het toilet, dan kan ik vanaf de pot er op duwen. Morgen de laatste 20 kilometer. Weer vroeg opstaan, om op tijd aan te komen. En de dag erna, eindelijk eens uitslapen!!!

10 augustus 17.20

Vandaag na 20,5 kilometer (krijg je als je je wandelstok laat liggen, dan loop je 500 meter extra) rond 9.30 aangekomen op het plein van Santiago. En dan kom je erachter dat de weg inderdaad het doel is! Aangezien wij vroeg aankwamen, was er helemaal niks te doen. Voor je eigen gevoel wil je muziek, mensen en feest, maar in werkelijkheid is het een plein net zoals miljoenen anderen. Mijn lieve zus heeft een hotel voor me geboekt, dus ik lig hier al zeker twee uur lang op bed, zo vanuit de douche neergestreken. Zo meteen me toch maar eens bij elkaar rapen en kijken of het al minder druk is bij het standbeeld. Morgen heb ik nog een hele dag om alles te bezichtigen, maar vooral ook om wat inkopen te doen. Ik ben onderweg toch mijn shirts, een broekje en scheermes verloren. Nu heb ik er gelukkig eentje mogen lenen, dus geen harige Harry, maar dan nog. Ik wil jullie allemaal bedanken voor alle lieve berichtjes, steun en lieve wensen. Dit geeft mij een zeer gewaardeerd gevoel x x x x

Linda Kampener

13680694_165444000532062_1610289911713668708_n

13882426_165010120575450_4664726361349859080_n 13912772_163486260727836_8983828480023773050_n 13921205_165010187242110_6663495985150240035_n (528x960)

 

Geef een reactie