Gecontroleerde zege van sterk RKHBS
Na de onwaarschijnlijke 17-1 zege van vorige week stond RKHBS voor de taak om de uitwedstrijd in Montfort tot een goed einde te brengen. Tegenstander was de fusieclub SNA/MBC ‘13/EVV; een hele mond vol, en voor de meiden van de Heerlerbaan een volstrekt onbeschreven blad.
Nog nooit hadden beide clubs tegen elkaar gespeeld en dus was de enige referentie het 3-1 verlies van de thuisclub tegen Geusselt Sport een week eerder. RKHBS had zoals gezegd al monsterscores neergelegd waardoor de thuisclub zich vooraf al in de underdog positie had gemanoeuvreerd en voor een opstelling had gekozen die je tegenwoordig niet meer zo vaak ziet. Twee spitsen, een aanvallende middenvelder en de andere acht in een handbal verdediging rondom de eigen zestien. Hier lag dus een taak voor de spitsen en aanvallende middenvelders om hier een gaatje in te vinden; of om rond de zestien de juiste persoon op de juiste plek te vinden voor een goed schot.
Het plan was goed maar de uitvoering was uitermate matig in de eerste helft. Niet dat RKHBS slecht speelde; integendeel, alleen moeten de inspeelpasses dan wel goed zijn, balaannames in een keer goed en als er een schietkans is; er met volle overtuiging op goal geschoten moet worden. Dit was er allemaal net niet in de eerste helft waardoor er ondanks een enorm veldoverwicht, een percentage balbezit van om en nabij de 80 en liefst vijftien schoten OP goal na 43 minuten nog altijd niet gescoord was.
Met name het woordje OP goal mag hier letterlijk worden genomen, want zonder de keepster van de thuisclub teniet te doen; ze hoefde niet een moeilijke redding te verrichten. Het begrip “kijk waar de keeper staat” deed hier opgeld want werkelijk elke bal werd letterlijk in haar handen geschoten, zodat ze elke keer zonder veel problemen handelend kon optreden.
Maar als je zoveel balbezit hebt, kan een doelpunt met zoveel scorend vermogen in de ploeg natuurlijk niet uitblijven. Twee minuten voor rust was Nathalie dan het goudhaantje door heel alert te reageren op een rebound bij een corner. Door dit doelpunt ging RKHBS dus met een minieme voorsprong de rust in, en leek er geen vuiltje aan de lucht. Maar in de tweede helft veranderde plotseling het spelbeeld volledig. De thuisclub had nu de sterke wind in de rug en had de keepster van SNA 1 (al eerder gespeeld deze ochtend) in de spits geposteerd.
Deze meid was supersnel en profiteerde van de verre uittrappen die door het kunstgras nog meer snelheid meekregen. Al na een minuut schoot ze op de buitenkant van de paal (de bal had er echter nooit in gekund) maar ze bleef gevaarlijk en ze stelde onze “drie-vrouws-defensie” voor grote problemen. In zo’n gevallen is het echter altijd handig dat je kunt vertrouwen op een uitstekende doelvrouw en Imke was vandaag weer eens in grootste vorm waardoor ze een dreigende gelijkmaker enkele keren verijdelde.
Aan de andere kant was Suus echter naar de spitspositie gewisseld met Adriana (net terug van een lange autorit na een lekkere vakantie) in haar rug, waardoor er iets meer voetbal in de ploeg kwam en dat zou zich snel uitbetalen. Eerst teisterde Adriana nog de paal maar na 62 minuten was er het beproefde recept: steekpass Nancy, loopactie Suus, afronden in lange hoek; 0-2. Amper drie minuten was de wedstrijd opeens gespeeld toen Adriana een goede actie had, gevolgd door een hard schot van Nancy dat door de keepster niet klem gepakt kon worden; Suus was er als de kippen bij om haar elfde van het seizoen alweer binnen te tikken.
Door deze dubbelslag was de wedstrijd gespeeld maar plotseling werd het her en der onvriendelijk. Sammiejj maakte een stevige, maar ongelukkige overtreding waardoor de snelle spits geblesseerd het veld moest verlaten. Dit was voor de thuisclub het sein om amper twee minuten later Bo Schmitz hard onderuit te schoppen; dit kan gebeuren, maar het commentaar van de trainer was beneden alle peil: “goed gedaan meid, maar dit kan veel harder” !!! De altijd rustige Erwin Raemaekers ontplofte maar gelukkig werd dit opstootje snel gesust; helaas moest Bo wel geblesseerd het veld verlaten en kon Kim van Honk ook weer haar talenten gaan tonen.
RKHBS had de wedstrijd nu volledig onder controle en liet de thuisclub alle hoeken van het veld zien met zeer verzorgd voetbal. De opgefokte nummer 10 van de thuisclub probeerde nog wel alle speelsters te raken waar mogelijk, maar dit team is inmiddels zo ervaren dat ze de duels uit de weg gingen en zo SNA van hot naar her lieten lopen. En dan komt het surplus aan conditie naar boven en volgen er automatisch ook meer doelpunten.
Nancy Kisters speelde zeker niet haar allerbeste wedstrijd maar zelfs dan blijft haar traptechniek fenomenaal en de uithaal vanaf een dikke twintig meter een kwartier voor tijd was wederom van grote schoonheid. De grote vreugde bij Nancy Kisters was opvallend en oprecht. Zo was het bij een 0-4 alleen nog wachten op de 0-5 want dat deze zou komen stond al bij het eerste doelpunt van Suus vast. Deze dame is als een komeet uit het seizoen geschoten en scoorde voorafgaand dit duel al negen doelpunten; opvallend detail; als ze in een duel scoort dan doet ze dat ook altijd driemaal. Vandaag had ze er al twee inliggen dus was het logisch dat de 0-5 ook van haar voet kwam na wederom een uitstekende voorbereidende actie van Nancy Kisters . Zo won RKHBS na een aanvankelijk moeilijke openingsfase uiteindelijk overtuigend met 0-5 en blijft de 100 % score in dit seizoen gehandhaafd.
Volgende week komt BSV/Limburgia op bezoek; nieuwe ronden, nieuwe kansen.
ArchiefFoto®Parkstad Actueel/Lucho Carreno
