????????????????????????????????????

Bij thuiskomst gisteravond in het guesthouse begon het niet alleen weer als vanouds te regenen, maar brak er ook een stevig onweer los. Het regende, donderde en bliksemde zo hard dat het niet mooi weer was. Dat weerhield ons er niet van om zo snel mogelijk onze bedden op te willen zoeken en dus maakten we zo vlug als mogelijk onze koffers, rugzakken en handbagage klaar, zodat we klaar zouden zijn wanneer de wekkers om 4.15 uur zouden gaan.

Om 5.00 uur zou Chitra klaar staan en zouden we met twee bussen naar het vliegveld worden gebracht. We waren allemaal al in actie toen we tegen de ochtend zijn welbekende toeter hoorden klinken. Uit alle hoeken en gaten kwamen we, gehuld in de gele ‘dertig handen helpen Nepal t-shirts’, overal vandaan en gaven we aan Chitra onze koffers af, die ze verdeelde over de bussen. Nadat al onze bagage in de bussen was gelegd, konden we vertrekken en reden we, in de stilte van de nacht, richting het vliegtuig. Deze keer in hoge snelheid, omdat er geen kip op de weg was. Hoge snelheid kun je hier in Nepal niet vergelijken met Nederland, dus we zullen niet harder dan 50 km gereden hebben, maar het voelde voor ons stukken sneller. Onderweg stopten we nog even en stapte tot onze verrassing Indira in. Zij bracht ons als een echte gastvrouw naar het vliegveld, waar we afscheid van haar en Chitra namen en Indira ons daarna de weg wees. En zo stonden we even later voor de eerste check.

voor meer Lezen en  foto’s klik op deze link.

 

Geef een reactie