Passart/VKC verliest thuis wedstrijd van sv Abdissenbosch

Zondag 09 oktober stond voor sv Abdissenbosch een uitwedstrijd tegen Passart/VKC op het programma. Beide ploegen zien handhaving als 1e doelstelling voor dit seizoen. Voorafgaande de wedstrijd gaf Henk Stawenga, momenteel trainer van Passart/VKC en in het verleden ook trainer van sv Abdissenbosch, aan voor het eerst weer over een fitte(re) selectie te beschikken.

Passart/VKC zakte vanaf de 1e minuut ver terug en liet het initiatief aan sv Abdissenbosch probeerde het baltempo hoog te houden en was in het begin van de wedstrijd uiterst effectief. Zo kwamen zij al na een half uur spelen op een 3 0 voorsprong door doelpunten van Jarno (2x) en Noah. Vooral de assist bij het 1e doelpunt van onze doelman Bram is het vermelden waard.

Gelopen wedstrijd, zo zou je denken. Echter nam sv Abdissenbosch gas terug en werd het veldspel slordiger. Ook persoonlijke duels werden steeds vaker verloren, waardoor Passart/VKC mocht hopen op een doelpunt. Dit doelpunt viel dan ook. Een vrije trap op 20 meter van het doel werd prachtig de bovenhoek ingekruld en niet veel later scoorde diezelfde speler de aansluitingstreffer.

Nadat Noah ook nog het veld moest verlaten met op het oog een zware blessure, leek het nog een spannende middag te worden. Door een prima afstandsschot van Quinten lukte het sv Abdissenbosch nog om voor rust de score te vergroten. Ruststand 2 4.

De tweede helft was enorm rommelig. Passart/VKC creëerde nog 1 echte grote kans, maar door goed optreden van Bram bleef het verschil 2 doelpunten in het voordeel van sv Abdissenbosch.

sv Abdissenbosch liet het na om de score te vergroten en Passart/VKC  werd nog enkele keren gevaarlijk, met name uit hoekschoppen. Echt grote mogelijkheden bleven uit, waardoor de ruststand ook de eindstand werd.

Zonder goed te voetballen nemen de gasten de 3 punten mee naar huis. Komende zondag zal er beter gevoetbald moeten worden om ook een resultaat over te houden aan de thuiswedstrijd tegen De Leeuw.

Foto’s Amenda Lopatka en tekst Kenneth Wetzels

Geef een reactie