KVC Oranje houdt regie in eigen hand
Zwaar bevochten overwinning van KVC Oranje op bezoek bij FC Landgraaf: 1-2.
Een zege ook, zou je kunnen zeggen, die voor de poorten van de hel is weggesleept. Maar oh zo belangrijk, want elk ander resultaat had waarschijnlijk nacompetitievoetbal tegen degradatie betekend. En dat is een loterij waar je liever niet mee van doen hebt. Nu houdt KVC Oranje alles in eigen hand om aan dat vervelende ‘toetje’ te ontsnappen. Voor FC Landgraaf impliceert de nederlaag afzakken naar de vierde klasse, een historisch dieptepunt voor de mensen in Sportpark Heigank in Nieuwenhagen.
Wedstrijden waar veel op het spel staat leveren zelden of nooit goed voetbal op. Zeker niet als het gaat om duels in de onderste regionen van de stand in de eindfase van de competitie, in welke klasse dan ook. Bij FC Landgraaf-KVC Oranje was het niet anders. In zowat de eerste minuut schoot Sven van Haaren namens de thuisclub op de linker paal van het gastendoel. Had zomaar vertrouwen kunnen geven aan de thuisclub, die absoluut een driepunter nodig had om -in ieder geval rechtstreekse- degradatie af te kunnen wenden. De bal scheen overigens even eerder de achterlijn te hebben overschreden: een treffer zou dus niet geteld hebben.
In het verdere verloop van de eerste helft was eigenlijk alleen FC Landgraaf de ploeg die af en toe dreigend was. Veel kansen leverde dat niet op, behalve toen Mees Ruiters van KVC Oranje even buiten de eigen zestien de bal met de hand toucheerde. Een vrije trap, schuin rechts, voor de veste van KVC-goalie Lars van der Weide was het gevolg. Raul Erkens, Rick Schmitz en Robbert van Esburg stonden achter de bal. De eerste twee deden alsof zij zouden schieten en probeerden door over de bal te lopen verwarring bij oranje-wit te creëren. Robbert van Esburg schoot vervolgens laag en hard richting de linker benedenhoek. Een uitstekende parade van gastenkeeper Lars van der Weide voorkwam de 1-0.
En KVC Oranje? Verdedigend stond de ploeg van Paul van Putten best goed, aanvallend had men in de eerste helft zo goed als niets in de melk te brokkelen. Het eerste schot op doel van thuisclubdoelman Jaimy Engelman viel twee minuten voor de thee te noteren. Chadney Jeukens haalde van zo’n 20 meter uit, maar zijn inzet eindigde in een vangbal voor Engelman. Het tweede schot op het thuisclubdoel volgde een minuut later en was raak. Bob Roberts leverde vanaf rechts een hoge voorzet af, Chadney Jeukens legde bij de linker paal met zijn hoofd af en Chris Frauenrath promoveerde die kopbal bij de rechter paal, vanuit een moeilijke hoek, met een schuiver tot een assist: 0-1. Zo zie je maar weer: je hoeft niet veel kansen te creëren om te kunnen scoren.
In de tweede helft moest FC Landgraaf, van trainer Dave Zafarin, alles in gang zetten om dreigende degradatie -vooralsnog- af te wenden. Aanvankelijk lukte dat voor geen meter. Sterker nog, KVC Oranje was tot twee keer toe akelig dicht bij de 0-2. Ben Vloeberghs maakte echter een verkeerde keuze en Bob Roberts zag zijn inzet via de vingertoppen van Jaimy Engelman en de bovenkant van de lat over het thuisclubdoel verdwijnen.
Als je dotten van kansen om een wedstrijd in het slot te gooien laat liggen krijg je vaak de rekening gepresenteerd. Ook nu. Een kwartier voor het einde van de reguliere speeltijd viel de bal voor de voeten van Sven van Haaren. Hij schoot het speelding met zijn rechter, van buiten de zestien, hard, laag en droog, in de linker benedenhoek van het KVC Oranje-doel: 1-1. Gejuich op de tribune van Sportpark Heigank, van mensen van het eerder op de dag kampioen geworden tweede elftal, was het gevolg.
Die aanmoedigingen leken de thuisclub goed te doen. Alle mogelijke risico’s werden genomen, net als door de bezoekers trouwens. Raul Erkens gaat stoppen moet voetballen en leverde dus zijn laatste wedstrijd voor FC Landgraaf af. De aanvoerder verscheen amper drie minuten na de gelijkmaker oog in oog met KVC-doelman Lars van der Weide. Erkens zette de keeper op het verkeerde been, maar schoot ook naast. Weer een minuut verder pegelde diezelfde Erkens de bal van afstand met zijn rechter richting de rechter driehoek. Nu behoedde Van der Weide zijn ploeg met een fabelachtige redding voor de 2-1.
De spanning was om te snijden. Beide ploegen moesten winnen en hadden -zo goed als- niets aan een gelijkspel. De technische staf van KVC Oranje, bestaande uit trainer Paul van Putten en assistent Hein Vienerius, besloot tot wisselen. Eerder was Niels Lanckohr ingevallen voor Ben Vloeberghs en nu kwam Yassin Ben Saddik voor de moegestreden Chadney Jeukens. Die laatste wissel bleek een gouden. De kleine vleugelflitser glipt op links langs wat mensen en gaf Chris Frauenrath een niet te missen kans. Frauenrath, clubtopscorer bleef ijzig kalm. Te ijzig, in de ogen van een aantal KVC-adepten. Hij tekende voor zijn alweer twaalfde competitietreffer: 1-2. Zelden zal bij KVC Oranje een treffer zoveel opluchting teweeg hebben gebracht als deze. Het bleek namelijk de winnende, het doelpunt dat een broodnodige driepunter opleverde. Niet veel akelig spannende minuten later namelijk floot de prima leidende scheidsrechter Roger Wilbrink uit Roermond voor de laatste keer.
KVC Oranje houdt dankzij de overwinning de regie in eigen handen om de nacompetitie tegen degradatie te ontlopen. Dan zal volgende week, thuis tegen sv Hulsberg -die ploeg mag de nacompetitie in voor promotie naar de tweede klasse- waarschijnlijk wel opnieuw een overwinning nodig zijn. FC Landgraaf, ontstaan uit een fusie van SVN en Sylvia, is, zoals gezegd, gedegradeerd. Sylvia heeft in het verleden vaker in de vierde en vijfde klasse geacteerd. Voor SVN geldt dat niet. De degradatie betekent vanuit die optiek bezien dan ook een historisch dieptepunt. Maar, met het oog op de toekomst wellicht belangrijker, FC Landgraaf is een gezonde vereniging, een vereniging met een groot potentieel ook. Daaruit mag hoop, of beter nog vertrouwen, worden geput.
Foto: Peter Trompetter
Tekst: Werner Nijssen
