Gerda en Lei vieren hun zestigjarig huwelijk

Het verhaal van Gerda en Lei. Zestig jaar samen en nog altijd verliefd

Burgemeester Petra Dassen bracht onlangs een feestelijk bezoek aan het echtpaar Masseurs-Quaedflieg om hen te feliciteren met hun zestigjarig huwelijksjubileum. Gerda (80) en Lei (82) vierden in huiselijke kring een feestje.

Een liefde die begon in de Kampstraat

Gerda en Lei groeiden op in de Kampstraat, recht tegenover elkaar. Hun ouders kenden elkaar goed en kwamen regelmatig samen om te kaarten. In 1960 gingen beide gezinnen samen naar een carnavalsavond. Gerda was toen nog geen zestien en moest van haar ouders op tijd thuis zijn. Lei, twee jaar ouder, werd gevraagd haar naar huis te brengen.

Bij het afscheid aan de voordeur sloeg de vonk over. “Wat een stuk,” dacht Gerda. “Ik hoop dat hij hetzelfde voelt voor mij als ik voor hem.” De volgende dag maakte hij een afspraak, en tot zijn grote geluk voelde Lei precies hetzelfde voor Gerda.

Van afwassen tot het jawoord

Vijf jaar later, tijdens het gezamenlijk afwassen, besloten ze een trouwdatum te prikken: het werd woensdag 21 april 1965. Voor de kerk trouwden ze op 6 mei 1966, een jaar na hun burgerlijk huwelijk, toen ze officieel lang genoeg ingeschreven stonden om een woning toegewezen te krijgen. Het werd een appartement op de vierde verdieping aan de Deken Deutzlaan. Later verhuisden ze naar de Gracht, waar ze zich nog altijd thuis voelen.

Het gezin werd compleet met dochters (geboren in 1968 en 1972), kleinkinderen Joyce en Tim, en inmiddels twee achterkleinkinderen. “We zijn een hechte familie,” vertellen Gerda en Lei trots. “Ons gezin betekent alles voor ons.”

Werk, gezin en carnaval

Lei werkte tien jaar als ophaalmachinist op de Willem Sophiamijn. Na de mijnsluiting in 1970 vond hij werk bij de CAJA in de Steenbergstraat, waar hij als productieplanner op de chroomafdeling werkte tot zijn pensioen. Gerda werkte vijf jaar bij bakkerij Hendriks op de Locht en wijdde zich na het huwelijk aan het huishouden en de zorg voor het gezin.

Carnaval speelde jarenlang een grote rol in hun leven. Het stel trok verkleed van kroeg naar kroeg. Tegenwoordig genieten ze op rustiger wijze van de Seniorenzitting. Vakanties vonden ze minder belangrijk. “Genieten in de tuin met het gezin, dát is voor ons vakantie,” zegt Gerda. Lei vult glimlachend aan: “Oost west, thuis best!”

Verzamelwoede en treinenliefde

Gerda is dol op verzamelen – van boeken tot snuisterijen – en dat maakt haar gelukkig. Lei zoekt liever de rust op met een kruiswoordpuzzel. Soms maakt hij uitstapjes met kleinzoon Tim om nostalgische treinen te bewonderen.

Wat is hun huwelijksgeheim?

“Geven en nemen,” zegt Gerda. “En verliefd blijven.” Zonder aarzeling zegt ze: “Als ik het nog eens mocht overdoen, zou ik meteen weer ‘ja’ zeggen.” Lei kijkt haar liefdevol aan en knikt met pretogen: “Daar sluit ik me helemaal bij aan.”

Een onvergetelijk cadeau van de kleinkinderen

Het meest emotionele moment van het feest kwam van kleinkinderen Tim en Joyce. Zij verrasten hun grootouders met een bijzondere uitvoering van “Der Böhmische Traum”, omgetoverd tot “Wëed d’r Jraater Dreum”. Ze zongen hun versie van het levensverhaal van Gerda en Lei – een optreden vol gevoel en liefde. De studio-opname zorgde voor kippenvel, natte ogen en een warme glimlach bij het diamanten paar.

“Onze kleinkinderen hebben ons recht in het hart geraakt,” vertellen ze met vochtige ogen. “Zestig jaar liefde, bezongen in één lied.”

Tekst en foto: Peter Trompeter Fotografie