Ger Gouw voetbalkind van Brunssum.

Je maakt op zeer jonge leeftijd je debuut in het eerste elftal, in dit geval bij SV Schuttersveld, in een uitduel bij Minor in Nuth, vijf minuten voor tijd. Het trainersduo Sjef Derks en Joop Hellemons oordeelt warmlopen voor zo’n jonge gast niet nodig. Je rent naar voren, maakt een halve omhaal en de winnende 1-2 ligt in de touwen. ,,Inpakken en wegwezen”, zegt onze gesprekspartner Ger Gouw, nu assistent-trainer bij BSV Limburgia, glunderend als hij eraan terugdenkt.

Ger Gouw is dus nu assistent bij BSV Limburgia, waar hij komend voetbalseizoen Jan van Dijk gaat bijstaan om de hoofdmacht van de club naar hogere regionen te brengen. We vragen Ger eerst maar eens naar zijn hobby’s. Het blijkt een sportieveling van de bovenste plank. Wandelen, dit jaar al weer zo’n 250 km, fietsen -dat alleen bij mooi weer, laat hij ons weten- en uiteraard voetbal bepalen voor een groot gedeelte zijn vrije tijd. Daarnaast krijgen natuurlijk echtgenote en wandelpartner Paulien en de dochters Britt en Jade alle aandacht. Verder zijn uit eten, vooral bij de Griek, een bezoek aan een concert of een festival, zoals Pinkpop, en een vakantie in Oostenrijk en Griekenland zaken die Ger Gouws goedkeuring kunnen wegdragen.

Beroepsmatig was Ger Gouw 27 jaar actief in de detailhandel en vervolgens drie jaar als facilitair assistent manager bij BLG wonen hypotheken en verzekeringen. ,,In 2020 heb ik door de reorganisatie bij BLG wonen via een loopbaancoach een switch gemaakt naar het begeleiden van mensen met afstand tot de arbeidsmarkt, met de daarbij behorende beperkingen, bij WSP Parkstad/WOZL”, zegt hij om dan verder te gaan met: ,,De beperkingen lopen veelal uiteen van o.a. autisme, ADHD, visuele beperkingen tot een verminderde mobiliteit. Ik vind het geweldig om deze mensen te helpen met het uitvoeren van veelal lichte werkzaamheden, en ze vooral het gevoel te geven dat zij gewaardeerd worden.”

Voetballoopbaan

Het begon allemaal met voetballen, ook voor Ger Gouw. Uiteraard zouden we eraan willen toevoegen. Als we Ger laten vertellen, blijkt hij een voetballer met een echt Brunssums hart. Alleen als trainer maakte hij stapjes buiten Brunssum, zij het altijd dichtbij. Ger steekt van wal: ,,Ik ben opgegroeid bij SV Schuttersveld, waar ik de gehele jeugd heb doorlopen. Vervolgens kwam ik in het eerste elftal terecht. We gingen vanuit de derde klasse omhoog naar de eerste klasse. Tussendoor ben ik twee seizoenen weggeweest (RKBSV en Langeberg), om vervolgens weer terug te keren. Na een paar seizoenen ben ik in 1996 voor eersteklasser Limburgia gaan spelen aan de Venweg, om vervolgens mee over te gaan naar de huidige fusieclub BSV Limburgia. Na de degradatie uit de eerste klasse in 1999, nota bene in het eerste fusiejaar en het kampioenschap in 2002 ben ik voor SV Brunssum (in 1999 voortgekomen uit een fusie tussen Schuttersveld en RKSV Egge) gaan spelen. We werden in 2003 kampioen en promoveerden naar de derde klasse. Door de jaren heen heb ik ook nog in de zaal gespeeld, bij ’t Brikske waar de ups en downs elkaar evenzeer hebben afgewisseld. Maar dat hoort, vind ik, bij het leven van een voetballer.”

Type speler

We kennen allemaal de voorbeelden van spelers die ergens voorin in een team beginnen, om dan later, naarmate de jaren vorderen, langzaam maar zeker naar de achterste linie te verhuizen. Bij profclubs vindt die ontwikkeling vaak op jongere leeftijd plaats, in het amateurvoetbal wat later. Dat geldt ook voor Ger Gouw. Keeper is hij niet geworden, in de laatste lijn kwam hij wel terecht. Hij vertelt: ,,Ik heb heel lang in de aanval gespeeld en de nodige doelpuntjes meegepikt. Naarmate de leeftijd toenam ging ik in de meer naar achteren gelegen linies spelen om uiteindelijk als laatste man mijn opgedane ervaring te delen met de jongere garde. Als aanvaller had ik aardig wat snelheid en ik kon goed positie kiezen om tot mooie doelpogingen te komen, de jaren als middenvelder en verdediger kun je in mijn geval beschrijven als die van een dienende speler met slimme trekjes om het de tegenstander zo lastig mogelijk te maken, en onze voorwaartsen in stelling te brengen.” Dan, met een smile: ,,Dit alles is ook de reden dat ik bij de veteranen ‘nog’ overal inzetbaar ben.”

Hoogtepunten

Ger heeft ons eerder al verteld dat hij een aantal keren kampioen is geworden en gepromoveerd. ,,De kampioenschappen en promoties met de daarbij behorende feestjes zijn allemaal in het geheugen gegrift”, zegt hij. Dat horen we vaker en kan dus niet verrassen. Dan echter komt hij met een zeldzamer voorbeeld, in zijn geval echt gebeurd: ,,Mijn eerste invalbeurt als jeugdspeler in de hoofdmacht van Schuttersveld zal ik nooit vergeten. Het trainersduo op de bewuste dag, Sjef Derks en Joop Hellemons, had een discussie of ik vijf minuten voor tijd nog moest gaan warmlopen, waarop Joop tegen Sjef zei dat zo’n jonge gast voor die paar minuten geen warming-up nodig had. Sjef ging overstag en bracht mij, we speelden uit bij Minor, bij een 1-1 stand. Ik rende naar voren en mijn eerste balcontact was een rake halve omhaal, 1-2, inpakken en wegwezen. Minor verspeelde daardoor het kampioenschap.”

Een prachtige ervaring natuurlijk, die weinigen van ons zullen opdoen. Andere voorbeelden die niet een ieder gegeven zijn, betreffen wedstrijden, ook al is het maar vriendschappelijk, tegen de echte toppers. Ger weer: ,,Ook heb ik ook mooie herinneringen aan de wedstrijden die we tegen PSV en Vfl Wolfsburg hebben gespeeld. We werden weliswaar volledig weggetikt, maar wat maakt het uit? Het was een leuke ervaring voor ons als spelers, maar ook voor het vele publiek langs de lijn. Niet nalaten te vermelden wil ik onze ontmoeting die we met de veteranen in 2015 tegen Lucky Ajax hadden. Was een ware happening.”

Oudjes

Hij heeft, zoals gezegd, met de veteranen van BSV Limburgia gespeeld tegen Lucky Ajax, de ‘oudjes’ van Ajax dus. Nog steeds is hij actief, ook in ‘derde helft’ en dat wil hij nog even blijven. Enthousiast: ,,Inderdaad, ik ben nog altijd ‘actief’ bij de Vets van BSV Limburgia. Zo lang ik niet te veel lichamelijke klachten krijg blijf ik een balletje trappen. Wij hebben een schitterende groep oudjes die altijd met winst op zak naar huis gaan. Spelen wij gelijk of verliezen we de wedstrijd, dan maken wij ons sterk voor de derde helft, die dan koste wat kost gewonnen moet worden. Lukt ons bijna altijd. Dus ja, die derde helft is wel belangrijk. In dit verband wil ik trouwens graag benadrukken dat Natasja en Ger met hun kantineteam daarin een groot aandeel hebben. Zij staan steeds opnieuw garant voor een gezellige avond, met iedere keer weer een lekkere maaltijd en een goed getapt pilsje.”

Trainer

We vragen Ger wanneer en hoe hij op het idee kwam om trainer te worden. Hij reageert: ,,Toen ik bij de senioren ging voetballen werd ik al gelijk jeugdtrainer. Toen al wist ik dat ik mijn trainersdiploma zou gaan halen als ik eenmaal zou stoppen als speler. Ik ben sinds 2006 in bezit van het UEFA C diploma. Ik ben niet verder gegaan om het volgend diploma te behalen, hoewel mij wel werd geadviseerd voor UEFA B te gaan. Door omstandigheden heb ik het niet gedaan, en heb er gelukkig geen spijt van gekregen. Ik ga net zo graag op een wat lager niveau aan het werk, terwijl ik mijn opgedane ervaring nu ook op een hoger niveau als assistent kan aanreiken.”

Dat laatste is Ger Gouw sinds 2018 dus bij BSV Limburgia. Op zijn pad als hoofdtrainer kwamen Doenrade, De A1 van BSV Limburgia, BVC’28, EHC 2 en Obbicht voorbij. Bij de hoofdmacht van EHC was hij ook al eens assistent. Hij heeft dus al heel wat ervaring als trainer opgedaan. We vragen Ger Gouw om eens wat vergelijkingen te trekken. Hij vertelt: ,,Structuur en beleid binnen een vereniging vind ik heel belangrijk. Iedere vereniging vult het op haar eigen manier in. Het werken binnen de afspraken die zijn gemaakt dient dan als leidraad voor het succes van een vereniging. Ambities lopen uiteen, de een is tevreden met klassenbehoud, de ander gaat voor een prijs. In de dorpskernen gaat het veelal om overleven en het hoofd boven water houden, om op eigen benen te kunnen blijven staan. Helaas wordt dit steeds lastiger. De vele fusies spreken boekdelen.”

Ger vertelt ons dat hij in 2018 hoofdtrainer was bij Doenrade. Toen men ging fuseren met RKDFC, hetgeen leidde tot het huidige Woander Forest, kon hij elders hoofdtrainer blijven, maar hij werd ook benaderd om assistent bij BSV Limburgia te worden. Geen gemakkelijke keuze, vond onze gesprekspartner. Hij ging dan ook niet over één nacht ijs. Uiteindelijk gaf het thuisfront de doorslag. Het werd assistent bij BSV Limburgia.

Taken assistent

De hoofdtrainer bepaalt, zijn assistent adviseert en staat bij. Zo zie je het vaak bij verschillende clubs. Maar er komt natuurlijk van alles bij kijken. Opnieuw laten we Ger Gouw aan het woord om uit te leggen hoe het bij BSV Limburgia wordt ingevuld. Hij zegt: ,,Ik vind het belangrijk om ondersteunend te werken en vooral, waar nodig, klaar te staan voor de spelers, zeker wanneer ze teleurgesteld zijn. Ik probeer ze bij te praten en hoop dat ze weer goed gaan trainen om de volgende wedstrijd weer kans te maken op een basisplaats. Ik ben erg geduldig en word zelden boos of kwaad. Daardoor ben ik ook makkelijk benaderbaar, bijvoorbeeld om te dienen als luisterend oor voor een speler. Belangrijk vind ik ook dat met de trainersstaf open gesprekken kunnen worden gevoerd, dat men eerlijk is en elkaar feedback geeft. De communicatie met de hoofdtrainer moet altijd goed zijn, zeker als hij een keer afwezig is. Je zal dan op eenzelfde manier de training of wedstrijd moeten kunnen begeleiden. Zelf ben ik ook van de cijfertjes, ik hou alles bij van trainingsopkomst tot gespeelde wedstrijden, opgelopen kaarten enz., maak wedstrijdanalyses, ook van de tegenstander en ik neem contact op met andere trainers om informatie te verzamelen over een komende tegenstander.”

Bekende namen en sportieve ambities

Bij BSV Limburgia speelden en trainden in de loop der decennia veel bekende namen. De afgelopen jaren kwamen bijvoorbeeld Josh Vanderlyde, Regillio Vrede en Pedro Ricksen voorbij. Over zijn ervaringen met deze mannen alsook zijn visie op de komende tijd zegt Ger Gouw: ,,Ik heb met Josh, Regillio en Pedro een goede verstandhouding opgebouwd en vind het jammer dat die samenwerking door verschillende omstandigheden steeds van korte duur is geweest. Het onderling contact wat er nog is geeft aan dat er wederzijds respect is. Iedere trainer heeft zijn eigen kwaliteiten en eigenschappen waar je als assistent iets van opsteekt. Dat is andersom ook zo, als ze jouw kwaliteiten gebruiken. Uiteindelijk wordt de eindbeslissing altijd door de hoofdcoach genomen, maar als je als assistent gehoord wordt en je betrokken voelt, dan mag je wat mij betreft de samenwerking geslaagd noemen.” Dan vervolgt hij, kijkend naar het nieuwe voetbalseizoen met: ,,Ik ga het vierde seizoen in als assistent en ik krijg met Jan van Dijk alweer de vierde hoofdtrainer. Niks ten nadele van de andere drie, maar ik hoop voor de vereniging dat dit een langere dienstverhouding gaat opleveren. De gesprekken en ambities waar de club nu mee bezig is beloven in ieder geval veel goeds. Ik zal daar zeker mijn steentje aan bij gaan dragen.”

Hij gaat verder: ,,Als je me vraagt of wij komend seizoen voor de titel kunnen gaan, zeg ik onomwonden: waarom niet? Maar laten wij eerst maar weer eens lekker met een volledig team gaan trainen en zorgen dat het plezier weer de boventoon gaat voeren, dan zal het resultaat vanzelf de goede kant opgaan. De selectie voor komend seizoen zal er anders uit gaan zien dan dit seizoen. En we kunnen nu met Jan van Dijk een lange voorbereiding tegemoet zien om er weer een goede eenheid van te maken. Ik heb er nu al zin in.”

Andere herinneringen

Dan komt een aantal mooie herinneringen ter sprake die Ger Gouw heeft als onderdeel van de technische staf. Hij noemt de promotie met Doenrade in 2008, het seizoen 2014-2015 bij diezelfde club. ,,We speelden ons maar net veilig, maar behaalden tegen alle ploegen uit de top drie wel vier punten”, zegt hij om dan te vervolgen met: ,,De zeven jaren die ik trainer was bij Doenrade roepen so wie so heel veel herinneringen op, daar kan ik over blijven vertellen. Maar ik wil bij deze nogmaals de mensen van die club bedanken voor de mooie tijd. Heinz en Bjorn Hendrikx, Erik Thorissen en Harrie Otten in het bijzonder. Met deze mensen hebben wij destijds namelijk hard gewerkt om de club tot aan de fusie overeind te houden.”

Dan verhaalt Ger Gouw over de wedstrijd die hij, als onderdeel van technische staf van EHC, meemaakte in de derde ronde van de KNVB-Beker, in 2012, uit bij PSV. Hij denkt er hardop aan terug, wanneer hij verhaalt: ,,Daar waren wij heel dicht bij een stunt. Bij een 2-1 achterstand werd vlak voor tijd de bal over de keeper gekruld. Helaas ging ie tegen de lat en werd het uiteindelijk nog 3-1. De spelers waren een ervaring rijker, maar zeker ook wij als technische staf. Voor mij persoonlijk was dat trouwens toch al een leerzaam jaar, o.l.v. hoofdtrainer Ole Tobiasen, recentelijk ontslagen bij Almere City.”

De opsomming van mooie herinneringen en successen is nog niet volledig. In dat rijtje hoort ook zijn eerste jaar als assistent bij zijn huidige club thuis. Ger weer: ,,Natuurlijk moet ik het kampioenschap in mijn eerste jaar als assistent bij BSV Limburgia vermelden, met het eerste én het tweede. Wat  een feest was dat! In dat seizoen was het niet de vraag of maar wanneer onze hoofdmacht kampioen zou worden. Van de 26 wedstrijden werden er 21 werden gewonnen, 4 eindigden in een gelijkspel. We behaalden zodoende 67 punten. Een ongelooflijk aantal en dat in de tweede klasse. Het tweede elftal moest een zwaardere horde nemen, maar door tegen het einde  van de competitie de nrs 4 (Minor 2) en 2 (KVC Oranje 2) op de ranglijst te verslaan en op de laatste speeldag koploper UOW’02 -zij hadden twee punten meer- werd de titel alsnog binnengesleept. Vriend Jamy Schoenmakers heb ik dat hele seizoen begeleid, al was het maar met lange telefoongesprekken over de speelwijze, opstelling enz. De wedstrijden waar ik bij was waren extra mooi, zeker de laatste tegen UOW’02. Een onvergetelijke dag leverde dat op en geweldige feesten nadien natuurlijk.”

Ger Gouw heeft ons uitgebreid verteld over zijn voetbalverleden, als speler en ook als (assistent-)trainer. Langzaam maar zeker komt ons onderhoud tot een afsluiting. Maar dat doen we niet eerder dan na te hebben vermeld dat Ger zich ook op andere wijze verdienstelijk maakt voor BSV Limburgia. Naast de eerder vermelde taken is hij namelijk actief als stagebegeleider van spelers die de cursus trainer/coach willen volgen. Onlangs slaagde Bjorn Broeders voor die cursus, Olaf Mazier zit er middenin. Ook begeleidt hij wedstrijden van de O23. Hij is carnavalist in hart en nieren en zit in de commissie die prins en prinses voor de jeugd en senioren regelt. ,,Dat levert steeds weer prachtige avonden op”, zegt hij enthousiast. Dan, gevraagd of hij zelf nog iets kwijt wil: ,,Zeker, ik heb 30 m² cobblestones in de tuin liggen die gratis af te halen zijn, dus bij serieuze interesse kan contact met mij opgenomen worden. Verder hoop ik natuurlijk dat iedereen gezond en fit blijft, dat snel alles weer bij het oude is en dat er lekker weer wedstrijden gespeeld kunnen gaan worden, om daarna ook weer de kantine te bezoeken voor, je weet wel, die mooie derde helft.”

Foto’s®Parkstad Actueel/Lucho Carreno